ด้านธาม
"มึงเริ่มแล้วเหรอ" เสียงมาร์คัสเอ่ยถามเพื่อนตัวเองขึ้นหลังจากที่เห็นรุ่นน้องสาวเจ้าของรอยยิ้มสดใสยิ้มเอ่ยทักทายธามด้วยท่าทีที่ดูสนิทสนมพอควร
"..." เจ้าของใบหน้าหล่อก็เงียบไม่ตอบเดินตรงเข้าไปนั่งยังโต๊ะที่นั่งประจำใต้ตึกคณะ
"น้องไม่ทันมึงหรอกไอ้ธาม อย่าเลย..."
"ยิ่งไม่ทัน ยิ่งดี" ปากหนาตอบกลับเสียงนิ่ง
"ไอ้ธาม..."
"ไม่ต้องพยายามพูด..." ร่างสูงเอ่ยก่อนจะหันไปมองหน้ามาร์คัสที่มองหน้าตัวเองอยู่
"...เพราะมันไม่ได้ผล"
"มึงจะไม่เปลี่ยนใจจริง ๆ เหรอ น้องสดใสขนาดนั้น มึงยังจะ..."
"ก็บอกว่าไม่ต้องพยายามพูดไง" พูดจบ มือหนาก็หยิบหูฟังไร้สายราคาแพงขึ้นมาสวมใส่อย่างไม่ต้องการได้ยินคำพูดชวนรำคาญใจจากเพื่อน ซึ่งมาร์คัสก็นิ่งหันไปมองหน้าตงตงที่ยืนอยู่
"..." ตงตงเองก็ได้แต่ยักไหล่ตอบกลับมาอย่างไม่สามารถที่จะช่วยอะไรทำให้ทั้งสองได้แต่มองหน้าถอนหายใจออกมาผิดกับเจ้าของใบหน้าหล่อร้ายที่เอาแต่น
