ลี่หมิงอ๋องขมวดคิ้วก่อนจะถามมารดาเสียงเย็นเยียบจนคนฟังขนลุกชันไปทั้งร่าง
"เสด็จแม่ หากที่นี่ไม่ใช่เรือนหอของลูก เมื่อคืนนี้พ่อบ้านเฉาจะส่งลูกกลับมาที่นี่ได้อย่างไร อีกทั้งเมื่อเปิดประตูเข้ามาก็พบเจ้าสาวรออยู่ด้านในแล้ว เสด็จแม่ทรงกล่าวเช่นนี้หมายความว่าอย่างไรพ่ะย่ะค่ะ หรือว่ามีสิ่งใดที่ไม่ถูกต้องกันแน่ เสด็จแม่ทรงกำลังทำสิ่งใดกันแน่พ่ะย่ะค่ะ"
เมื่อบุตรชายตอบโต้นางเช่นนั้นด้วยท่าทางที่ดูคล้ายจะสงสัยในคำพูดของตน ลี่ไท่เฟยถึงกับพูดไม่ออกแล้ว นางเป็นคนให้พ่อบ้านเฉาพาท่านอ๋องมาที่นี่ด้วยตัวนางเองจะแก้ต่างได้อย่างไรว่าพ่อบ้านเฉาพาเขามาผิดที่ หากกล่าวเช่นนี้บุตรชายของนางคงยิ่งรู้สึกสงสัยจนไม่ปล่อยเรื่องนี้ไปแน่
ลี่ไท่เฟยอ้ำอึ้งเมื่อถูกจับได้คาหนังคาเขา แต่นางก็ยังหาทางแก้ต่างให้ตนเองจนได้
"เอ่อ คือว่า คือ แม่พูดผิดแล้ว ไม่ใช่ดังนั้น ความจริงมีอยู่ว่า แม่คิดว่าลู่เอ๋อร์มาคารวะพี่สะใภ้ แม่มีง
