Chapter 22

1038 Words

Walang imik silang dalawa sa sandaling iyon, tanging mga kubyertos lang ang naririnig nila sa hapag. Tumikhim ang inay ni Lara saka nagpapalit-palit ng tingin sa dalawang nasa magkabilang dulo ng lamesa. "Ah, hija, ba't natahimik yata ang paligid ngayon, may...problema ba?" tanong pa ng matanda. Naubo si Lara sa sandaling iyon dahil kahit anong pilit niyang pagtago ay kapansin-pansin pa rin ang pangingibabaw ng kahihiyan niya, ni hindi siya makatingin kay Leon na noo'y pasimpleng nakangiti at sumisipat sa gawi niya. "Naku 'nay, baka masama lang ang gising ni Lara, hayaan n'yo po, sasamahan ko siyang mag-stretching mamaya." Pilyong sambit ni Leon. "Oh siya, sige hijo, mabuti 'yan nang hindi matamlay itong anak ko." Ngiti ng ginang saka muling kumain ng pagkain na nasa hapag. Sila lang

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD