Vücudumdaki yoğun ağrı beni uykumdan uyandırırken ağırlaşmış göz kapaklarımı aralamaya çalıştım. O an benim için bu o kadar zor geldi ki yıllardır uyumamış gibi hissettim.
Yattığım yer beklediğimin aksine yumuşak ve sıcaktı. Dün gecenin görüntüleri bir bir zihnime düştüğünde buna anlam veremedim. Gözlerimi açıp birkaç saniye görüntünün netleşmesini bekledim. Gözlerim, tüm gece ağlamanın etkisiyle şişmişti ve ben bunu çok net bir şekilde hissedebiliyordum.
Yavaşça bedenimi doğrulttuğumda üzerine yattığım yatağa anlamsızca baktım. Gözlerimi odaya çevirip etrafa baktım ve dün yarattığım dağınıklığa dair en ufak bir şey göremedim. Sanki her şey kötü bir kabustan ibaret gibiydi.
Daha fazla böyle durmanın olanları düzeltemeyeceğini kabullendiğimde üstümdeki pikeyi yan tarafa atıp bacaklarım
