Hakkımda konuşulan bu berbat ve bir o kadar da aşağılayıcı konuşma bedenimdeki tüm hücrelerimin sinirle dolmasına sebep oldu. Hırsla çöktüğüm duvarın arkasından çıktım ve çatık kaşlarım eşliğinde hızla mutfağa girdim. Daha önce görmediğim bu iki yüz beni görmenin verdiği etkiyle korkuyla bembeyaz oldu. Bu bile benim sinirimi körüklerken
"Ş-şifa Hanım?" dedi kekeleyerek. Hemen göğsünde birleştirdiği kollarını indirdi ve bedenini dikleştirdi. Halbuki daha az önce birinin duyup duymamasını önemsemeyerek rahat ve edepsizce konuşuyordu.
"Ya , Şifa Hanım." Yüzüme baktıklarında sanki olacakları görmüş gibi ikisi de korkuyla birbirine baktı.
"Şifa Hanım biz..." Diğerine göre daha uzun olan kız ne diyeceğini bilemeyerek ağzında bir şeyler gevelediğinde sinirimi tamamen dışa yansıtıp
"Siz ne ? N
