"Plan işe yaramadı. Buradan hemen gidiyoruz."
O an Tugay'ın iki dudağının arasından çıkan kelimeler bana kötü bir rüya gibi geldi. Ne zaman elimden tutup beni dışarıya sürüklemeye başladı işte o zaman ben durumun ciddiyetinin farkına vardım.
Aklım sanki tüm işlevini yitirmiş gibiydi ve ben hiçbir şey düşünemiyordum. Sadece beni kolumdan tutup sürükleyen Tugay'a uyuyor sanki aklımın başına gelmesini bekliyordum. Şimdi ne olacaktı? Hiçbir şey belli değildi ve bu bilinmezlik o kadar ağır geldi ki gözlerimin dolmasına engel olamadım. Vera ve Demir, bana kıyasla büyük bir sakinlikle yanımızda yürüyor, aceleci tavırlarını olabildiğince gizlemeye çalışıyorlardı.
O kadar hızlı çıktık ki o gösterişli salondan hangi ara arabaya bindiğimizi bile anlayamamıştım. Gelişimizin aksine son sürat arab
