"Ne oldu karıcığım? Kocanı yanında istemiyor musun yoksa?" Kocaman açılmış gözlerimle ve dehşete düşmüş bir şekilde ona bakarken yüzünde bir değişiklik olmamasına rağmen alaylı bakışlarıyla karşılaştım. Gözlerinde duygusuzluktan başka bir şey görmenin yarattığı şaşkınlık kesinlikle fazlaydı ama dedikleri üstümde öyle korkunç bir etki yaratmıştı ki bunu bile düşünecek fırsatım olmadı.
Sinir ve dediklerinin üstümde bıraktığı utanç duygusu sebebiyle tepeden tırnağa kızardığımı hissettim. Saçlarım bile normalden daha turuncu olmuştu sanki. Ciddi olmadığının farkındaydım elbette ama daha önce hiçbir erkek benimle bu üslupla konuşmadığı için ister istemez sinirleniyor, utanıyor ve bunu garip karşılıyordum. Yoksa onun karşısında renkten renge girmek benim açımdan hiç de hoş olmuyordu ama elimde
