มหาวิทยาลัยเปิดเทอมได้สองสัปดาห์แล้ว บรรยากาศการรับน้องได้สิ้นสุดลง ตอนนี้ผมเข้าเรียนที่ตึกคณะอื่น นั่งเรียนอย่างตั้งใจ
เขตกับยูง่วนอยู่กับการแซวจีบเด็กปีหนึ่ง จนถูกอาจารย์ดุ
เด็กปีหนึ่งเข้ามาขอเบอร์ผมอยู่เรื่อยๆ ทั้งฝากจดหมายมาให้ ทั้งมีขนมมาฝาก แต่ผมก็ไม่ได้ให้ความหวังใคร
ผมเลิกคลาสแล้วเดินออกจากห้องพร้อมเขตกับยู เจอเหมือนดาวที่กำลังเดินออกมาจากห้องข้างๆ พอดี เขตกับยูยิ้มรู้ใจก่อนพวกเราจะพากันเดินไปหาเหมือนดาว
“ป่ะ หมูน้อย ไปกินข้าวกัน” ผมชวนเหมือนดาว เหมือนดาว เพื่อนๆ ของเธอยิ้ม
พวกเราเดินไปกินข้าวกันเป็นกลุ่มครั้งแรกตั้งแต่เปิดเทอมมา เพื่อนๆ ของเหมือนดาวแซวผมไม่หยุด
“สรุปจีบไอ้ดาวติดแล้วใช่ไหม”
“ตั้งฉายากันด้วย”
“ได้ข่าวว่าเรียนซัมเมอร์ด้วยกัน”
ผมยิ้มรับไม่ตอบสักคำถาม มองหน้าเหมือนดาวที่ยิ้มอย่างเขินอาย
สักพักน้องรหัสของผมที่เป็นผู้หญิงสาวสวยก็เดินมาขอนั่งกินข้าวด้วย น้องมุ
