ก่อนรุ่งอรุณมาเยือน แสงแดดยังมิทันแทงผ่านกระดาษมันตรงหน้าต่างเข้ามาแยงนัยน์ตาจนต้องตื่นขึ้นจากนิทราหวาน
จ้าวหนิงหลงที่มึนเมาจากฤทธิ์เหล้าเมื่อวานยังไม่ทันตื่นลืมตา กลับเป็นจิวซินที่สะลึมสะลือพลิกตัวช้าๆ สมองยังคงมึนงงไม่สร่างซา แต่จะว่าไปเมื่อวานนางมิได้บาดเจ็บเท่าใดนี่นา แค่หลบพลังฝ่ามือไม่พ้น จนสะดุดเท้าตนเองแล้วล้มลงหัวกระแทกพื้นเท่านั้น
หญิงสาวมุ่นคิ้ว รู้สึกเจ็บแสบที่กลางแผ่นหลัง ย่อมต้องเป็นฝีมือของจอมยุทธ์หญิงทั้งสองที่ประลองกัน
พลังสายหนึ่งผิดพลาดด้านทิศทางจนพุ่งเข้าใส่นางนั่นเอง
กระนั้นเรื่องราวอันเกรี้ยวกราดของสองสตรีกลับมิได้ทำให้จิวซินนำมาใส่ใจในยามนี้ เหตุเพราะสายตาพลันเหลือบเห็นบุรุษรูปงามผู้หนึ่งกำลังนอนหลับสนิทอยู่ด้านข้างถึงขนาดไหล่เฉียดไหล่กับนาง
ดวงตางามเบิกกว้างทันใด เมื่อมองเห็นชัดเจนว่าเป็นใคร
ไม่คิดว่าคุณชายจะเข้ามานอนบนเตียงเดียวกันอย่างมิเย่อหยิ่งถื
