จิวซินพลันได้สติ รีบกับเก็บน้ำตาที่รื้นขึ้นมาให้หดกลับไป ก่อนจะข่มกลั้นความเจ็บเอาไว้ให้ลึกสุดใจ นางเร่งลุกขึ้นไปทำความสะอาดเงียบๆ ที่มุมห้องอันไกลโพ้นจากสายตาเรียวคมของเจ้านายหนุ่ม
ท่าทางประหนึ่งเด็กสาวกำลังเจอปัญหา พามรสุมชีวิตเข้ามา รอบกายอึมครึมจนน่าใจหาย คล้ายนกน้อยผลัดตกจากรังบนต้นไม้
ท่าทางบอบบางชวนน่าเวทนาอย่างยิ่ง
จ้าวหนิงหลงถึงกับหรี่ตามอง
นางกำลังร่ายมารยาอันใด? ถอยห่างจากเขาไกลปานนั้น! หมายความว่าอย่างไร? เกินไปหรือไม่?
ชายหนุ่มนึกขัดเคืองฉับพลัน เมื่อรับรู้ได้ว่าสตรีที่พระบิดาคิดหมั้นหมายให้ตบแต่งกับเขานางนี้ มีท่าทีรังเกียจกันมากหนักหนา
นางหนีเขามาเป็นเพียงบ่าวไพร่ยังไม่พอ นางยังหนีเขาต่อกระทั่งเป็นบุรุษด้วยกัน ฮึ่ม! มันใช่หรือไม่!?
จิวซินที่กำลังบรรจงเช็ดหนังสืออันมีค่าทั้งหลายอย่างเบามืออยู่ที่มุมห้องไกลมากๆ เริ่มรับรู้ได้ถึงกลิ่นอายเย็นเยียบบางอย่าง
น
