หลังจากเดินทางมาสักพักใหญ่รถกระบะสีดำก็เลี้ยวเข้าไปในหมู่บ้านเล็ก ๆ แห่งหนึ่ง ที่รอบข้างนั้นเต็มไปด้วยป่าทั้งสองข้างทาง ถนนยังคงเป็นทางลูกรังจะใช้ความเร็วก็ไม่ได้ รถกระบะยังคงแล่นไปเรื่อย ๆ ไม่นานก็จอดหน้าบ้านปูนชั้นเดียวหลังหนึ่งที่มองด้วยตาก็เต็มไปด้วยความมืดมนเหมือนโดนของดำปกคลุมอยู่
ก่อนจะเห็นหญิงวัยกลางคนเดินออกมาจากบ้านด้วยสีหน้าไม่สู้ดีนัก ร่างสูงกับเด็กหนุ่มจึงรีบลงจากรถเดินไปหาผู้หญิงคนนั้นทันที
ทางด้านจันทร์แม่ของจอมที่นอนซมอยู่ในบ้านติดต่อกันมาหลายวัน พอเห็นหมอธรรมมาถึงบ้านก็ดีใจจนร้องไห้ออกมา เพราะคนด้านหน้าคือที่พึ่งสุดท้ายของเธอแล้วจริงๆ เนื่องจากพาลูกชายไปรักษาที่โรงพยาบาลไหนก็ไม่หายจนต้องมาพึ่งหมอธรรมแทน
หากไม่ได้คนในหมู่บ้านแนะนำให้ลองโทรให้หมอธรรมมาดูอาการของลูกชายตน ก็ไม่รู้จะช่วยลูกอย่างไรแล้ว...
“ลูกชายอยู่ไหน?”
“ข้างในจ้ะพ่อหมอ”
“รีบไปเถอะ” ร่างสูงพูดด้วยน้ำเ
