...ได้...
ในเมื่อวันนี้เจ้าอยากจะเสแสร้งแสดงมารยาของบุรุษ ก็ให้เขานั้นนำออกมาให้หมดสิ้น ส่วนนางจะยอมเสียจริตของสตรีเพียงเศษเสี้ยวธุลีรับมือกับเขาเอง!
“น้องหญิงมาเยือนโดยมิได้บอกกล่าว ขอเสด็จพี่อย่าได้ตกพระทัย อุ๊ย! ... ดีพระทัยจนเกินไปนักเลยเพคะ น้องหญิงขอเชิญเสด็จพี่มาดื่มน้ำชาดับกระหายด้วยกันก่อนเถิด”
นางตบที่นั่งด้านข้างกายซึ่งแน่นอนว่าอดีตย่อมเป็นของหลิงหนี่ว์เอ๋อร์ แต่วันนี้หยวนเยี่ยเจามิได้สนใจ เขาก้าวไปนั่งอย่างไม่ถือสา จนหลิงหนี่ว์เอ๋อร์นั้นมองตามไปแล้วดวงตาเบิกโพลง มิคาดว่าเพียงเวลาหนึ่งเดือนที่นางมีครรภ์ให้ความสุขทางกายแก่เขามิได้ บุรุษที่สัญญามากมายกล่าวคำชื่นชมนางไม่ได้ขาดปาก หากแต่ภายในวันนี้เขากลับเดินแทบข้ามศีรษะของนางไปหาสตรีอื่นที่เขาเคยเอาแต่เฝ้าบ่นก่นด่าว่าอี้หลานฮวาเป็นเด็กหน้าด้านหน้าทน เอาแต่ตามตื๊อเขาไม่เลิกจนเขาเบื่อหน่ายเหลือทน หากมิใช่เพราะอำนาจของสกุลอี้แล้
