นาเดินกลับเข้าไปภายในงานพร้อมกับรอบดวงตาที่แดงก่ำ ซึ่งใครๆที่เห็นก็คงต้องตอบเป็นเสียงเดียวกันว่าเธอนั้นต้องร้องไห้มา
เมื่อนาเดินออกมาได้ไม่นานไคโรกับธีมก็เดินตามออกมาติดๆ ซึ่งในขณะเดียวกันไคโรก็ได้เเต่พยายามควบคุมอารมณ์ของตัวเองไม่ให้คลุ้มคลั่งเพราะจะอับอายขายหน้าต่อหน้าแขกได้
"พ่อคะ นาขอตัวกลับก่อนได้ไหมคะ"เธอเดินมาบอกผู้เป็นพ่อที่ยังคงนั่งรอเธออยู่ที่เดิมด้วยน้ำเสียงอ่อนล้า
"ได้สิลูดงั้นเดี๋ยวพ่อจะให้สมชายพากลับก่อนนะ"พูดจบแฟร้งค์ก็ล้วงถุงกางเกงราคาแพงเพื่อหยิบโทรศัพท์มือถือที่ออกมาต่อสายหาสมชาย เมื่อพูดคุยตกลงกันเข้าใจแล้วนาก็รีบสาวเท้าเดินออกไปจากงานทันที
"ไคโรค่ะ พ่อมีเรื่องจะคุยด้วยค่ะ"ในขณะที่ไคโรกำลังจะสาวเท้าวิ่งตามนาออกไปซีอาร์ก็เดินเข้ามาขัดจังหวะเรียกเขาเอาไว้เสียก่อน
"ครับ ผมจะไปเดี๋ยวนี้"ไคโรได้แต่มองตามแผ่นหลังของเธอด้วยแววตาที่คาดเดาได้ยาก ก่อนจะหันไปมองใบหน้าสวยของซีอ
