สยบรักยัยขาสั้น

ตอนที่2 ด่าหมดไม่สนลูกใคร

"นี่ยัยขาสั้น เธอกล้าต่อยฉันหรอห๊ะ!!!"ไคโรรีบหยัดกานลุกขึ้นยืนพร้อมกับชี้หน้าด่าสาวสวยสุดเซ็กซี่ที่กำลังยืนยกยิ้มอยู่ตรงหน้า

"ทำไม หึ เป็นไงล่ะหมัดของคนขาสั้นเจ็บไหมล่ะถ้านายยังปากดีกล้าเรียกฉันว่าขาสั้นอีกละก็...ฉันจะเฉือนไข่สองใบของนายทิ้งด้วยน้ำมือของฉันเองเลยคอยดู!!"นาจ้องมองไปยังเป้ากางเกงของไคโรพร้อมกับแสยะยิ้มคล้ายคนโรคจิตออกมา

"หึ เอาซี้!!!ก่อนจะตัดไข่ฉันเนี้ยไม่สนใจลองเอาฉันเป็นผัวก่อนรึไงเผื่อจะติดใจจนเสียดายไข่ฉันขึ้นมาก็ได้"ไคโรโต้ตอบกลับไปตามสไตล์ผู้ชายเพลย์บอยซึ่งคนอย่างไคโรก็ไม่พ้นเรื่องใต้สะดืออย่างแน่นอนจะว่าไปสาวสวยที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาก็สวยจนแทบไม่มีที่ติเลยเหมือนกัน….น่าเอาให้แหกไปเลย

"หึ ถ้าฉันต้องมีผัวปากหมาปากตีนกาแบบนายเนี้ยฉันยอมซื้อเซ็กส์ทอยมาช่วยตัวเองดีกว่าคงจะเร้าใจกว่าจู๋เล็กๆของนายย๊ะ!!"นาพูดออกไปเพราะอารมณ์โกรธโดยไม่รู้เลยว่าคำว่า ‘จู๋เล็กๆ’ ที่เธอพูดออกไปนั้นทำเอาไคโรแทบเป็นลมล้มทั้งยืน

หมับ!!!

ไคโรสาวเท้าเข้าไปประชิดตัวเธอพร้อมกับกระชากแขนเรียวบางของเธอเข้าไปปะทะกับอกแกร่งของตัวเองอย่างแรงด้วยอารมณ์โกรธ

"อ๊ะ!!! ปล่อยฉันนะไอ้บ้าเอ๊ยยย!!"

"จู๋เล็กงั้นเหรอ? ไม่เล็กโว้ยเอามือมานี่!!"ไคโรยื่นมือหนาไปกุมเข้าที่มือเรียวของเธอแล้วนำพามือเรียวของเธอล้วงเข้าไปในกางเกงตัวแพง ด่าว่าเขาปากตีนกาปากจัด เขายังพอรับได้ แต่จะมาว่าเขาจู๋เล็กเขาไม่ยอมเด็ดขาด

"อร๊ายยยยยย ไอ้ลามก ไอ้บ้ากาม!!"ทันทีที่มือเรียวของเธอสัมผัสกับเอ็นอุ่นๆนุ่มๆเธอก็ถึงกับตาเบิกกว้างแล้วเอ่ยปากด่าไคโรไปเป็นชุด เธอพยายามจะดึงมือเรียวออกแต่ทว่าไคโรก็ยิ่งยึดดึงมือเรียวของเธอเอาไว้จนมือเรียวของเธอสัมผัสกับเอ็นอุ่นๆ อยู่แบบนั้น ขนาดตอนมันหลับยังใหญ่ขนาดนี้ถ้ามันตื่นขึ้นมาจะขนาดไหนกัน?

"เอ่อ ฉันลามก แต่เธอรู้ป่ะเวลาที่ผู้หญิงดูถูกฉันว่าจู๋เล็กผลของพวกมันจะเป็นยังไง"

"ผลจะเป็นยังไงมันก็เรื่องของนายไม่เกี่ยวกับฉัน ไอ้ปากตีนกา!!"

ตุบ!!! ผลั๊วะ!!!

ในเมื่อมืออีกข้างยังว่างอยู่เธอก็กำหมัดแน่นๆแล้วอัดซ้ำลงที่เดิมจนไคโรหน้าหงายไปอีกรอบ

"โอ๊ยยยยย!! แม่ง..หมัดหนักจังวะยัยขาสั้น"ไคโรกุมหน้าหล่อๆของตัวเองพร้อมกับสบถออกมาเสียงดัง เขาไม่คิดเลยว่าเด็กสาวที่ไม่ได้เจอกันแค่ไม่กี่ปีจะมีฤทธิ์เดชเยอะขนาดนี้

"ต่อไปไม่ใช่แค่หมัดแน่จำใส่สมองอันน้อยนิดของนายเอาไว้ ถ้ายังมาลามกใส่ฉันอีกละก็ฉันจะจัดการนายแบบเด็ดขาดไปเลย คอยดู"พูดจบนาก็เดินชนไหล่ไคโรไปหาแฟร้งค์พ่อของเธอที่กำลังนั่งคุยเรื่องงานอยู่กับโนอาที่ห้องรับแขกทันที

"ฤทธิ์เยอะไปก่อนเถอะ อย่าให้ฉันมีโอกาสได้เอาคืนเธอก็แล้วกันยัยขาสั้น โอ๊ยยย!!! หักแล้วมั้งจมูกฉัน อ่าส์"ไคโรพูดไปยกมือหนาขึ้นมาเช็ดเลือดไป สายตาคมเข้มของเขาพลางมองตามแผ่นหลังบางไปด้วยความเคียดแค้นและตั้งใจว่าจะต้องเอาคืนให้ได้และสาสมแน่นอน

'ฝั่งแฟร้งค์ - โนอา'

"ผมดีใจมากๆเลยครับที่ได้คุณแฟร้งค์มาร่วมลงทุนกับบริษัท KIกรุ๊ปของผม"โนอาพูดขึ้นด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยร้อยยิ้ม

"ผมก็ยินดีที่ได้ร่วมงานกับคุณโนอาเช่นกันครับ"แฟร้งค์ก็พูดขึ้นในลักษณะเดียวกัน

เมื่อคุยรายละเอียดงานกันเข้าใจและตกลงร่วมงานกันเรียบร้อยทั้งสองก็จับมือกันเพื่อผูกมิตรและเป็นเพื่อนร่วมงานชายคาเดียวกัน

"พ่อคะ คุยธุระเสร็จแล้วใช่ไหมคะนาอยากกลับบ้านแล้ว"ในระหว่างที่ผู้ใหญ่กำลังคุยกันอยู่นั้นนาก็เดินเข้ามาพร้อมกับท่าทางที่ดูหงุดหงิดตามใบหน้าสวยของเธอมีเม็ดเหงื่อผุดออกมาจนทำให้ปอยผมของเธอนั้นเปียกโชกไปหมด

"ทำไมเหงื่อเยอะออกขนาดนั้นลูกไม่สบายรึเปล่า"เมื่อเห็นสีหน้าลูกสาวไม่โอเค แฟร้งค์ก็เอ่ยถามด้วยความเป็นห่วงทันที

"เปล่าค่ะพ่อ นาแค่ไปเจอโรคจิตมานิดหน่อยค่ะ"โรคจิตที่เธอหมายถึงก็คือไคโรทำเอาเจ้าของบ้านอย่างโนอาถึงกับขมวดคิ้วเชิงนึกสงสัยทันทีว่าโรคจิตที่ไหนกันจะมาอยู่ที่บ้านของเขาได้

"ระ...โรคจิตที่ไหนกันหนูนาบ้านฉันไม่มีใครเลยนะนอกจากฉันกับลูกชะ...ชาย แต่เอ๋?"ในขณะที่โนอาพูดเขาก็เริ่มเอะใจขึ้นมาตงิดๆเพราะลูกชายของเขาก็ร้ายใช่เล่นเหมือนกันแถมวันนี้ไคฌรก็อยู่บ้านด้วยสิ

"พ่อครับ ผมขอตัวออกไปหาเพื่อนนะครับ"ในระหว่างที่โนอาพ่อของเขากำลังไต่ตรองอะไรอยู่จู่ๆไคโรเดินออกมาจากทางด้านหลังซึ่งเป็นทางเดียวกันกับที่นาพึ่งเดินออกมาเมื่อกี้ แถมไคโรยังถือถุงน้ำแข็งประคบหน้าออกมาด้วย โนอาเห็นแบบนั้นก็เริ่มเข้าใจทันทีว่าโรคจิตที่ลูกสาวเพื่อนร่วมงานหมายถึงนั้นคือใคร....

"นี่ลูกชายคุณโนอาหรอครับ"แฟร้งค์เอ่ยถามขึ้นในขณะที่โนอากำลังนั่งวิเคราะห์ลูกชายอยู่

"อะ..อ้อ..ใช่ครับ นี่ไคโรลูกชายคนเดียวของผมครับ"โนอารีบแนะนำให้รู้จักกันทันที

"สวัสดีครับ"ไคโรรีบยกมือหนาขึ้นไหว้แฟร้งค์ที่นั่งอยู่โซฟาตรงข้ามพ่อของเขาก่อนที่สายตาคมเข้มจะช้อนไปเห็นร่างบางที่พึ่งเล่นงานเขามาเมื่อกี้กำลังนั่งไขว่ห้างอยู่ข้างๆพ่อของเธอ

"สวัสดีครับ"แฟร้งค์พยักหน้าและรับไหว้ก่อนจะทักทายกลับมาไปอย่างเป็นผู้ใหญ่

"ไคโร หน้าแกไปโดนอะไรมาทำไมถึงได้เอาของเย็นประคบแบบนี้"โนอาเอ่ยถามลูกชายของเขาต่อหน้าเพื่อนร่วมงานเพราะความสงสัย

"ก็พ่อพายัยหมาบ้าขาสั้นเข้าบ้านน่ะสิครับ เห็นไหมกัดผมจนได้!!"ไคโรตอบพ่อของเขาด้วยน้ำเสียงกระแทกแต่ทว่าสายตายังจ้องมองไปที่ร่างบางสุดเซ็กซี่ที่นั่งอยู่ตรงหน้า

"หมาบ้าขาสั้นบ้านนายสิ!!! ไอ้คนปากตีนกา!! ไอ้โรคจิต"นาลุกขึ้นประชันหน้ากับไคโรอย่างสุดจะทนโดยไม่สนใจเหล่าบรรดาพ่อๆที่นั่งมองตาปริบๆอยู่ข้างๆเลย

"นี่เธอ!!! จับทำเมียแม่งดีเลยไหมห๊ะ!! พยศเยอะแบบนี้จะฟาดให้ก้นลายเลย"ไคโรก็ฟาดกลับอย่างไม่ยอมแพ้ โดยลืมไปเลยว่าพ่อของเธอก็นั่งอยู่ด้วยแถมยังเป็นแขกคนสำคัญอีกต่างหาก

"คนอย่างนายแม้แต่ขนน้องสาวฉันนายก็ไม่มีวันที่จะเห็นหรอกย่ะอย่าฝันหวานไปหน่อยเลย ชิ"นาเท้าสะเอวพูดและเบะปากมองบนไปด้วยอย่างเบื่อหน่าย

"พะ...พอก่อนเด็กๆ"เมื่อเห็นเด็กๆเถียงกันโดยไม่มีใครยอมใครเลยโนอาก็รีบเอ่ยห้ามพร้อมกับลุกขึ้นไปยืนกั้นระหว่างกลางเอาไว้ทันที

"นาทำไมไปพูดจาแบบนั้นลูกมันเสียมารยาทนะรู้ไหม"แฟร้งค์เอ็ดลูกสาวของเขาด้วยน้ำเสียงกดต่ำแต่ทว่านาก็ไม่ยอมฟัง

"นาจะไปรอที่รถนะคะ"นาพูดจบก็รีบคว้ากระเป๋าสะพายราคาแพงแล้วเดินสะบัดตูดออกไปนั่งรอแฟร้งค์ที่รถทันทีขืนเธอทนอยู่ต่อมีหวังเธอกับไคโรต้องมีมวยกันแน่ๆ

"ผมขอโทษแทนลูกสาวผมด้วยนะครับ เธอมีอารมณ์ค่อนข้างที่จะหงุดหงิดง่ายน่ะครับ"แฟร้งค์เอ่ยขอโทษเจ้าของบ้านจากใจจริงถึงแม้ว่าจะไม่รู้ต้นเหตุแต่ยังไงมารยาทก็ต้องมาก่อน

"ไม่เป็นไรครับ ลูกผมเองก็ผิดที่ไปพูดจาไม่ดีกับหนูนาก่อน"โนอาเอ่ยตอบพร้อมกับรอยยิ้มเพราะเขามองว่าเรื่องนี้ไคโรก็มีส่วนผิด

"ผมเปล่านะครับพ่อ เธอชกหน้าผมก่อนนะผมไม่ผิดสักหน่อย"ไคโรรีบโวยวายออกมาทันทีแต่ทว่า....

"หุบปากของแกไปซะอย่าเสียมารยาท ผู้ใหญ่กำลังคุยกันอยู่หรือไม่งั้นฉันจะเรียกหนูนามาชกแกอีกครั้งให้แกนอนหยอดข้าวต้มไปเลย"โนอาบีบแขนแกร่งของไคโรอย่างแรง เขามักจะบอกสอนลูกชายเรื่องมารยาทอยู่ทุกวันแต่ทว่าลูกชายของเขากลับไม่เอาเข้าสมองเลยสักนิด

"งั้นผมขอตัวกลับนะครับ"แฟร้งค์ที่เห็นแบบนั้นก็รีบขอตัวกลับก่อนทันที

"ไว้เจอกันครับคุณแฟร้งค์ เซนายส่งแขก"โนอาหันกลับมาสนใจเพื่อนร่วมธุรกิจอีกครั้งก่อนจะสั่งลูกน้องคนสนิทให้เดินไปส่งแขกทันที

สิ้นสุดคำลาแฟร้งค์ก็เดินออกไปจากบ้านของตระกูลโรนิกส์สันโดยมีเซนายเดินไปส่งถึงรถตู้คันหรู

"ไปสักทียัยบ้าเอ๊ย"ไคโรสบถออกมาเบาๆวันนี้เธอเล่นงานเขาไว้เยอะเจอกันครั้งหน้าเขาจะต้องคิดบัญชีเธอคูณสองแน่ๆ

'ฝั่งนา'

หลังจากที่รถตู้คันหรูวิ่งออกมาจากบ้านของตระกูลโรนิกส์สันเธอก็ถึงกับถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ก่อนจะหันไปพูดกับแฟร้งค์พ่อของเธอที่นั่งอยู่ข้างๆ

"วันหลังถ้าพ่อจะมาบ้านหลังนี้อีกห้ามชวนนามาอีกนะคะ"

"ทำไมล่ะลูก"

"นาเกลียดไอ้หน้าฝรั่งนั่น"เธอตอบออกไปด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งและสีหน้าท่าทางที่ดูเหมือนจะขึ้นแล้วลงไม่ได้

"โอเคๆพ่อจะไม่ชวนลูกมาด้วยแล้วโอเคไหม หื้ม"

"ค่ะ"

"ไอ้ติน ไปห้างก่อนกูจะพาลูกสาวกูไปช็อปปิ้ง"

"ครับนาย"

สิ้นสุดคำสั่งของแฟร้งค์รถตู้คันหรูก็มุ่งหน้าตรงไปยังห้างชื่อดังที่อยู่ใจกลางเมืองทันที วันนี้ลูกสาวของเขาดูหงุดหงิดพ่ออย่างแฟร้งค์ก็ต้องพาลูกสาวไปใช้เงินเล่นๆสักหน่อยเพื่อเอาใจและทำให้เธอใจเย็น