รักร้ายๆ

2

หลังจากกลับมาจากพบคุณแม่ ร่างกายของเธอก็คล้ายจะจับไข้ เหมือนจะตัวร้อน แผลที่แขนและไหล่ทั้งสองข้างจากที่คิดว่าแค่บวมแดง กลายเป็นรอยช้ำสีม่วงจางๆ

เธอเปลือยด้านบนมองดูรอยช้ำน้ำตาก็เอ่อขึ้นมาทันที เธอรีบอาบน้ำ และทานข้าว และทานยาแก้ปวดทันที คืนนั้นเธอตัวร้อนทั้งคืน แผลที่แขนและไหล่อักเสบและระบมไปหมด

วันนี้เธอจึงตื่นสายกว่าปกติ ด้วยความตกใจเธออาบน้ำแต่งตัวด้วยความเร็ว มือบางหวีผมเตรียมจะมัดรวบ แต่แขนกลับเอื้อมเก็บผมได้ไม่สุดแขน เธอกัดฟันทนความเจ็บรวบผมอย่างไม่ค่อยเรียบร้อย แล้วรีบคว้ากระเป๋านักเรียนออกไป เสียงเพลงชาติดังขึ้นแล้ว วันนี้เธอไปสาย

อาจารย์ฝ่ายปกครองลอบมองอย่างแปลกใจที่เห็นนักเรียนดีเด่นมาสาย อาจารย์เดินตรงดิ่งมาหาเธอด้วยความสงสัย เสียงทรงพลังเอ่ยชื่อเธออย่างแม่นยำ

"คีราติ ทำไมวันนี้มาสาย " เธอเอ่ยตอบเสียงเบาๆ

"หนูตื่นสายค่ะ "คนที่ยืนข้างๆแอบขำ อาจารย์พยักหน้ารับรู้ แล้วเดินหันหลังกลับไป พร้อมสั่งให้ทั้งหมด ยืนร้องเพลงชาติ และ สวดมนต์ใหม่อีกครั้งก่อนจะแยกย้ายเข้าห้องเรียน

เค เพื่อนนักเรียนชั้นเดียวกัน แต่เค้าโดดเด่นด้านกีฬา และมีสาวๆห้อมล้อมเยอะแยะ หัวเราะเบาๆที่เธอตอบอาจารย์ไปว่าตื่นสาย

เธอเดินนำหน้าเค้าเข้าห้องเรียน เค้าเดินตามหลัง พร้อมเอ่ยทักคนตรงหน้าที่เดินเร็วๆว่า

"มาสายแล้วเดินช้าหน่อยก็ไม่เป็นไรหรอกมั้ง"

ครีมหันกลับไปมองเค้าแล้ว ค้อนใส่ เคหัวเราะอย่างชอบใจ

"พวกหัวกะทินี่เค้าต้องรีบไปเรียนขนาดนั้น"

เค้าแซวเธออีกครั้ง ครีมเร่งฝีเท้าแล้วรีบเดินเข้าห้องไปทันที ปุย เพื่อนที่นั่งข้างๆ เอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง

"ครีมไม่สบายหรอ ทำไมถึงสาย"

เธอพยักหน้าเบาๆ ยิ้มบางๆให้เพื่อนก่อนจะหาหนังสือเพื่อเรียนวิชาต่อไป พักกลางวันเธอทานอาหารอย่างหิวโหย ข้าวจานนี้เป็นอาหารมื้อแรกของวัน ทานข้าวทานยาเสร็จเธอก็เดินกลับห้องก่อน ส่วนเพื่อนๆไปยืมหนังสือเพิ่มเติมที่ห้องสมุด

เคเดินตามไปทันที เค้าสนใจยัยตัวขาวคนนี้เข้าแล้ว ลูกคุณหนู หัวกะทิ ท่าทางไม่มีพิษภัย แถมน่าจะซิงอีกด้วย ช่วยไม่ได้ใครๆก็บอกว่า เค้าหล่อร้าย สาวๆครึ่งโรงเรียนต่างกรี้ดเค้าทั้งนั้น ไม่ว่ารุ่นน้องหรือรุ่นเดียวกัน ก็เสร็จเค้ามาหลายคน เสียงเรียกชื่อ ด้านหลัง ทำให้เธอต้องหันไปมอง

ครีมหยุดเดินหันไปมองข้างหลัง เค้ายืนส่งยิ้มมาให้

"เราชื่อเค อยากเป็นเพื่อนกับครีมจะได้ไหม"

เธอพยักหน้า "แค่นี้ใช่ไหมที่อยากบอก เรารีบ"

พูดจบเธอก็หันหลังเดินกลับไปห้องเรียนทันที เครู้สึกเสียเซลฟ์มาก ใครๆก็อยากคุยกับเค้าทั้งนั้นแต่ยัยนี่ไม่สนใจเค้าเลย ดีแล้วเราจะได้เห็นดีกัน ครีม เค้าคิดในใจก่อนจะหันหลังกลับไป ครีมใจเต้นตุบตับ เคมาคุยกับเธอ ใครๆก็ชอบเค้า แต่เค้าสนใจอยากเป็นเพื่อนกับเธอ ใบหน้าสวยมีรอยยิ้มน้อยๆ ก่อนจะก้มหน้าก้มตาลองทำข้อสอบต่อไป เลิกเรียนแล้ววันนี้เธอกับปุยมีเรียนพิเศษภาษาอังกฤษสองชั่วโมง เลิกสองทุ่ม ปุยมีคุณแม่มารับ ส่วนเธอจะขึ้นรถไฟฟ้ากลับบ้านเอง แล้วเธอก็เห็นเค ยืนที่สถานีรถไฟฟ้า เค้ายิ้มและเดินตรงมาหา

"นี่เธอเรียนพิเศษที่นี่หรอ" ครีมพยักหน้า

"เราเรียนที่นี่" เธอตอบเค

"กินข้าวหรือยัง "

อยู่ดีๆเค้าก็ถาม เธอมองนาฬิกา แล้วส่ายหน้า เคดึงกระเป๋านักเรียนเธออกจากมือ

"ตามมาจะพาไปกินข้าว"

เธอเดินตามเค้าไปอย่างงงๆ ขาเล็กก้าวเร็วๆเกือบจะสะดุด เคอมยิ้มกับท่าทาง จนถึงร้านข้างทาง

"อร่อยทุกอย่าง " เค้าบอก ก่อนจะสั่งข้าวผัดกุ้ง เธอก็เลยสั่งตามเค้า ง่ายดี

"กลับเองทุกวันเลยหรอ" เคถาม ครีมพยักหน้า

"แล้วที่บ้านละ "

เธอมองข้างทางมีรถวิ่งบนถนน

"เราอยู่คอนโด บ้านไกล"เธอตอบเค้า เคยิ้มหวาน คิดในใจทันที สักวันมันจะเป็นคอนโดเค้าด้วย ข้าววางลงตรงหน้า ครีมค่อยๆตักชิมทีละน้อย อร่อยๆจริงด้วย เธอนั่งกินข้าวโดยไม่มีใครพูดอะไร หลังมื้ออาการต่างคนต่างจ่าย เธอขอบใจเค้าที่กินข้าวเป็นเพื่อน เคยิ้มตอบ แล้วบอกเบาๆคล้ายจะกระซิบข้างหูว่า

"ถ้าเป็นแฟนจะมากินด้วยทุกวันเลย" เคเดินขึ้นไปส่งเธอขึ้นรถไฟฟ้า เค้าขอเบอร์เธอไว้ด้วย แล้วบอกว่า ถึงบ้านให้ไลน์มาหาด้วย ครีมยิ้มให้เค้า