“Si Tandang Avans talaga wala nang ginawa kundi itulak ako. Kung itulak ko din kaya siya para makaganti ako sa kanya. Bakit ba ako nagkaroon nang among tuyoin?!” Masakit pa rin ang braso ko at ang noo ko dahil kay kuya TA. Paikot ikot lang ako sa loob nang silid ko dahil sa pagkainis ko sa kanya. Lumabas lang ako nang oras na nang pag alis namin.
“Hindi ko talaga papansinin at kakausapin si Tandang Avans” bulong ko habang palabas ako nang silid ko. Pagbukas ko nang pintoan mukha niya ang nabungaran ko. Tuwing mapapatitig ako sa mukha ni Kuya TA ang lakas nang kalabog nang dibdib ko na hindi ko maitindihan.
“Baka talaga magkasakit na ako sa puso dahil kay Tandang Avans. Siguro dahil sa lagi niyang pag sigaw sa akin” sa isip ko at tinalikoran ko na siya para maghanda na sa pag alis namin
