“ปล่อยนะ ไอ้คนผิดสัญญา”
“พูดไม่เพราะเลยนะครับ” ฟลินต์ว่าขณะแบกคุณหนูจอมโวยวายขึ้นห้อง
“เกลียดฟลินต์ จะกลับบ้าน จะฟ้องคุณทวด จะฟ้องคุณปู่ จะฟ้องคุณพ่อ”
“ไม่ยอมให้กลับไปฟ้องหรอกครับ หากคุณหนูยังเข้าใจผมผิดอยู่แบบนี้” ฟลินต์เปิดประตูห้องและแบกพาฝันเข้าไป
“บอส” หมิงยู่กับหรงซิ่งตกใจที่เห็นเจ้านายแบกคุณหนูพาฝันเข้ามาด้วยบ่าข้างซ้าย ความกลัวว่าพาฝันจะวิ่งหนีไป ทำให้ฟลินต์ลืมเรื่องอาการบาดเจ็บที่หัวไหล่ข้างซ้ายของตัวเองไปเสียสนิท รู้สึกตัวก็เมื่อร่างเพียวอยู่บนไหล่ของเขาแล้ว
“พวกนายเสร็จแล้วก็ออกไป” ฟลินต์สั่งบอดี้การ์ดทั้งสองที่ขึ้นเอาสูทกับกระเป๋าเอกสารของเขาขึ้นมาเก็บก่อนหน้านี้
“ครับบอส” หมิงยู่กับหรงซิ่งออกจากห้องไป และไม่ลืมที่จะล็อกประตู แล้วฟลินต์ก็วางร่างบอบบางที่แบกไว้ลง
“เหยียบแผ่นดินมาเก๊าวันแรก ฟลินต์ก็ทำพาฝันเสียใจแล้ว ฟลินต์ผิดสัญญา” พาฝันร้องไห้สะอึกสะอื้นจนตัวสั้นเทิ้ม ต
