When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
PINALAYAS nga ni Kruger ang dalawa sa loob ng hotel room namin. Kawawa naman ang mga ‘yon. Gusto ko nga silang makasama maligo sa bukal para mas masaya pero ayaw naman ni Kruger. “Kruger! Ang tagal mo naman sa loob!” Iyan ang sigaw ko sa labas ng walk in closet. Fifteen minutes na s’ya roon pero hindi pa rin lumalabas. Aalis na nga kami papunta sa cable cars tapos ako pa ang pinaghihintay n’ya. “Just a minute baby!” Iyan ang malalim n’yang sigaw na nanggagaling sa loob. Napa-kamot na lang ako sa tuktok ng aking ulo. Ano kaya ang pinagkakaabahalan n’ya. Ayaw pa akong papasukin. “Ano pa po ba ang ginagawa mo riyan? Kinakailangan mo ba ng tulong—“ Tinigil ko na ang pagsasalita dahil bumukas na ang pinto. Niluwa no’n si Kruger. Hindi agad ako nakapasalita dahil may bumungad sa akin. Tiniti