IN THE HANDS OF ENEMY

THE FATHER WHO NEGLECTED ME

Chapter 7

-Analou-

Nakakaramdam ako ng paghaplos sa aking mukha, pero nagtataka pa akong hindi ko maidilat ang aking mga mata, nais kong makita ang gumagawa nito sa akin dahil sa hindi ako pamilyar sa ganitong pakiramdam. Hanggang sa magising ako sa aking panaginip, napabangon pa ako sa aking higaan para tignan kung may katabi ako pero ni isang anino ay wala kong nakita napahawak pa ako sa aking dib-dib dahil sa labis na takot na aking nararamdaman.

Naramdaman kong may papalapit kaya naman mabilis akong lumapit sa kama at naupo dun. Pagbukas ng pinto ay nagulat pa ko ng isang naka maskarang lalaki ang nakikita ko at base sa pangangatawan nito ay Makisig ito at matipuno na animoy katawan ng mga super model ng bansa.

Lumapit ito sa tabi ko pinakatitigan ako. Hahawakan nito ang aking labi dahil sa may sugat doon na mabilis ko namang inalis ang kamay nito dahil sa kinakabahan ko sa paghaplos nito sa aking labi.

“Don't be afraid I won't hurt you?” Sambit nito sa mahinang boses.

“If you really promise you won't hurt me, don't just let me go. My family is poor and we cannot afford to give you a large amount.” Kinakabahan kong sagot dito.

“Are you sure your family is poor? I heard that your real father is very rich, so I am sure that I will get a lot from your father when he knows that you are here in my territory.” May diin nitong pagkakasabi sa akin at mababakas din dito nang nagtitimping galit.

“Nagkakamali ka dahil wala akong ama, maling impormasyon ang nalaman mo kaya kung ako ay pakawalan mo na lang ako dahil sa hindi ko ibig na magtagal sa territory mo.” Sagot ko dito sa seryosong boses. Pero tumawa lang ito ng malakas at saka naupo sa isang coach namalapit lang din naman sa akin.

“Maybe you are wrong Ms. Vizer. Do you know your father is a dangerous person, because I found out he just gave you away when you were a baby.” Sagot nito at nakipagtitigan sa akin.

“Wala akong alam sa sinasabi mo.” Iwas kong sagot dito

“I know, you know who your real father is. I'm not stupid to not know the truth about you Ms. Viser.” Sagot nito sa akin. Hindi ko mabasa ang mukha nito dahil sa suot nitong mask na akala mo ay si Zorro na napapanood sa television.

“Believe it or not. The only thing I am sure of is that I have no connection whatsoever with the man you say is my father. He forgot me for a long time, and I don't care about him now.” Deteminadong sagot ko dito. Nanahimik ito ng ilang sandali at saka naglakad papunta sa may bintana nakatanaw ito don, at mukhang iniisip kung totoo ang aking mga sinabi.

Nagkakaroon naman ako ng ngayon nga galit sa aking ama dahil sa mga nangyayari sa akin ngayon. Hindi ko akalain ng dahil dito ay mapapahamak at mapupunta ako sa ganitong klaseng sitwasyon. Ang tagal kong kinalimutan ang taong yon tapos ngayon magugulo lang ang buhay ko ng dahil sa kanya, napapakuyom ang aking kaamo dahil sa matinding galit na nararamdaman ko.

Lumingon ito sa puwesto ko at walang ano-ano ay nakalapit na agad ito sa akin at nakatitig sa aking mukha, kinakabahan ako dahil sa mga susunod nitong gagawin. Nagulat pa ako ng basta na lang ako nito siilin ng halik, naglalaban ako dito pero malakas ito at hindi ko magawang igalaw maging ang mga kamay ko dahil sa hawak niya ang mga ito.

Ilang sandali pa ay nasalasahan ko pa ang dugo ng labi nito dahil sa hindi ko napigilang kagatin ito. Napahinto ito ay pinunasan nito ang sariling labi na may dugo, tumingin ito sa akin at walang pasabing binuhat ako sa inihiga sa kama at saka dun ako pinaghahalikan. Patuloy lang ako sa panglalaban hanggang sa mapunit n anito ang suot kong damit, mahigpit ang pagkakahawak nito sa kamay ko na nakataas sa ulunan ko.

Nakakaramdam ako ng sakit sa paghalik nito sa aking mga labi, pinipilit kong huwag madala sa gusto nitong mangyari pero bakit parang nagugustuhan ng katawan ko ang paghaplos nito sa akin. Naguguluhan ako dahil parang dinadaya ako ng katawan at isip ko, dahil kahit umayaw ang isip at umaayon naman ang katawan ko sa gustong gawin nito sa akin.

Napapalunok ako habang nakatingin sa aking ang lalaking ngayon ko lang nakita tapos ay nahaplos agad nito ang halos buong katawan ko, nagngingit-ngit ako sa galit dahil sa ginawa nito. Pero wala akong magawa para pigilan ito dahil sa sobrang lakas nito. Napapaluha akong nakipagtitigan dito, at saka lang ito huminto at kanyang ginagawa ng tuluyang tumulo ang luha ko sa kanang mata ko.

“Learn to obey if you don't want me to make it worse, do we understand each other Ms. Viser.” Sambit nito habang inaayos ang nagusot na polo shirt at saka pailalim na tumingin sa akin. Nayakap ko naman ang aking sarili dahil sa naging pagtingin nito sa akin.

“Uulitin ko wala akong kinalaman sa lalaking sinasabi mo.” Matigas pero umiiyak kong sagot dito. Nag-iwas akong tingin dito dahil piling ko ay hindi ko kakayaning tumingin dito dahil na rin sa labis na takot na aking nararamdaman.

“Whether you admit it or not, I don't care, as long as you're here in my house, you're mine. You don't even care if you are the child of that animal or not. But it would be better if you didn't become his child.” Madilin rin nitong pagkakasabi sa akin.

Lumabas na ito at saka lang ako nakahinga ng maluwag, pilit ko mang isipin ang mga nangyayari sa akin ay hindi ko magawang makaisip ng tamang paraan para makaalis sa demonyong lugar na ito.

Nahiga ako at pinikit ang mata habang patuloy lang ang aking pagluha, gusto kong isipin na panaginip parin ang lahat ng ito at sa paggising ko ay kasama ko na ulit si Nanay Melanie na masayang kumakain ng agahan sa mesa naming maliit pero kasya naman ang mga inihanda nitong pagkain para sa aming dalawa.