คุ้มค่า

1452 Words

"พี่ธามไม่ต้องอยู่เป็นเพื่อนเมอร์ก็ได้นะคะ เมอร์อยู่คนเดียวได้ค่ะ" ฉันบอกด้วยรอยยิ้มเมื่อพี่ธามเป้นคนมาส่งฉันที่บ้านแทนที่จะเป็นพี่ชายของตัวเอง "ไม่เป็นไรพี่รอให้ไอ้ซอลมันกลับมาก่อนดีกว่า" "เอางั้นเหรอคะ" "อืม น้องซัมเมอร์ไปนอนเถอะมันดึกมากแล้วไม่นานไอ้ซอลคงกลับ" "ก็ได้ค่ะ งั้นเมอร์ขอตัวก่อนนะคะ" ฉันบอกทิ้งท้ายแล้วเหลือบมองร่างสูงของพี่ธามอีกครั้งเมื่อเขาหย่อนตัวลงนั่งยังโซฟาห้องรับแขกภายในบ้าน ฉันเดินขึ้นมายังชั้นสองของบ้านเพื่อที่จะอาบน้ำนอน เพียงแค่เปิดประตูห้องเข้าไปก็ถูกรั้งตัวเข้าหาร่างสูงของใครบางคยก่อนที่เขาจะใช้ร่างกายใหญ่โตเบียดร่างบอบบางให้จนมุม "ชู่ว์~ อย่าเสียงดังสิครับหรือซัมเมอร์อยากให้ใครคนนั้นได้ยิน" "หัวหน้าห้อง เข้ามาในห้องฉันได้ไง" ฉันผลักอกของเขาออกอย่างแรงจนอีกฝ่ายยอมผละออกอย่างง่ายดาย ภายในห้องที่มืดสลัวมีเพียงแค่แสงไฟจากด้านนอกพอให้เห็นได้ลางๆ แต่ฉันกลับเห็น

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD