"เราไปทำอะไรนายพูดไปเรื่อย"
"ลืมแล้วซิเนาะ มึงไม่ยอมซื้อของขวัญให้กู แค่นั้นยังไม่พอมึงยังไปอยู่กับไอ้พี่เอกของมึงอีก"
"เรื่องของขวัญเราขอโทษ แต่เรื่องพี่เอกมันเป็นเรื่องส่วนตัวของเรานายมายุ่งอะไรด้วย"
"ทำไมมึงไม่เอากูไปอยู่ด้วย กูก็เพื่อนมึงนะ จะได้ไม่ต้องตื่นแต่เช้าขึ้นรถไปมหาวิทยาลัย กว่าจะกลับก็มืดค่ำกูก็เหนื่อยนะ"
"แล้วทำไมไม่บอกจะได้หาห้องให้เช่า"
"กูไม่เช่ากูจะอยู่กับมึง"
"พูดไม่รู้เรื่องถ้าโทรมาพูดแค่นี้ ก็ไม่คุยด้วยแล้ว"
"ใช่สิ ไม่ใช้ไอ้พี่เอกของมึงนี่ ป่านนี้โดนไอ้จ้อยเล่นงานต้องระเห็ดออกจากห้องเช่าแล้วมั้ง"
"นายพูดไม่ดีเลยนะ"
แต่บอมบอมก็คิดว่าน่าจะเป็นเช่นนั้นจริงๆแน่นอนตามที่สุรเดชพูดถึง
"มึงนี่ว่ากูตลอดเลย"
"ก็นายตามตอแยเราอยู่นั่นแหละ"
"ก็กูรักมึงนี่กูอยากอยู่ใกล้มึง เมื่อคืนกูยังขอเพลงให้มึงเลย"
"ได้ยินแล้ว ขอบใจมากนะ"
"ไม่ต้องขอบใจกูหรอก กูเต็มใจมอบเพลงนี้ให้ม
