ย้อนเวลามาหาผู้ชายยุค90

มีกำลังใจอย่างเต็มร้อย nc25

เมื่อแขนน้อยๆวางทาบบนแผงอกของเอกอย่างนิ่มนวล ส่วนใบหน้าที่ซุกใต้วงแขนของเอก ในขณะเดียวกันเอกที่ใจจดจ่อกับหนังก็สัมผัสได้ว่าบอมบอมนั้นมากอดเขา เอกจึงหันหน้ามามองบอมบอมที่แกล้งหลับตาพริ้มพร้อมกับสีหน้าที่อมยิ้ม

"มากอดพี่ทำไม"เอกหันมามองแว่บหนึ่งแล้วหันกลับไปดูหนังเหมือนเดิม และรู้สึกแปลกๆ เหมือนกันที่จู่ๆมีผู้ชายมานอนกอด แต่เขาก็ไม่ได้รังเกียจก็มีความรู้สึกที่ดีพอสมควร

"กอดไม่ได้เหรอ"

"ได้ แต่พี่ไม่เข้าใจเราเป็นผู้ชายเหมือนกัน"

"ทำไมผู้ชายเหมือนกัน ก็กอดกันได้สมัยใหม่แล้วอยากทำอะไรก็ทำ"บอมบอมลืมตาขึ้น

"มีอย่างนี้ด้วยเหรอ อยากกอดใครก็กอดมีแบบนี้ด้วย ถึงว่าพี่เห็นน่ะตอนพี่เดินผ่านที่คณะของบอมบอม เห็นมีเพื่อนบอมบอมชอบมากอดมาหอมแก้มด้วย"เอกนั้นเห็นอยู่หลายรอบทีเดียวตอนเดินผ่านไปและยังแปลกใจ

"มีบ้างนิดหน่อยคนน่ารักก็แบบนี้แหละ"

"ชมตัวเองก็มีด้วย"

"ก็พี่เอกไม่ชมบอมบอมนี่ บอมบอมก็ต้องชมตัวเองก่อนไง"

"ก็ได้น้องของพี่น่ารัก แต่ทีหลังอย่าให้ใครกอดอีกนะ"เอกเผลอพูดออกไปด้วยไม่รู้ตัว

"ทำไมล่ะ เพื่อนกันเขากอดก็ไม่เป็นไรหรอก"

"ถ้ามีคนอื่นกอดพี่ล่ะ"

"พี่เอกก็ห้ามให้ใครกอดเหมือนกัน"

"พี่เสียเปรียบไม่ได้หรอก พี่ต้องให้คนอื่นกอดด้วย"

"พี่เอกใจร้าย จะให้ลูกนัทกอดใช่ไหม"

เอกหันหน้ามาทันทีเมื่อได้ยินชื่อน้องรหัสที่คณะ แต่แปลก เขากลับไม่สนใจอะไรน้องรหัสคนนี้ แค่ดูแลเอาใจใส่เป็นบางครั้ง แต่กับบอมบอมนั้นต่างกันสิ้นเชิง ถึงแม้วันนี้บอมบอมจะดูแตัวเองได้แล้ว แต่เขาก็ยังอยากดูแลบอมบอมต่อไปอีก

"อยู่สองคนพูดถึงคนอื่นอีกแล้ว"

"ก็ได้ไม่พูดแล้ว"บอมบอมขยับร่างเข้าไปใกล้เอกมากขึ้น เมื่อเขาเห็นว่าเอกไม่ขัดขืนอะไร แต่ก็ฉุกคิดขึ้นได้ว่าสุรเดชนั่นเองคนทีพี่เอกเห็นมากอดและหอมแก้มบอมบอม ถ้าเปิดเทอมคราวนี้บอมบอมคิดว่าจะต้องบอกสุรเดชไปว่าห้ามทำแบบนี้อีก เพราะเขากลัวพี่เอกเห็นและจะเกิดความไม่พอใจได้อีก

เอกหันหน้ามามองบอมบอมที่ขยับตัวมาใกล้เขามากขึ้น ใบหน้าที่ก็มาชิดแขนของเขา เอกจึงยกแขนขึ้นเหนือศีรษะของบอมบอม หลังจากนั้นเขาจึงดูหนังอย่างใจจดจ่อเหมือนเดิม ส่วนบอมบอมนั้นเมื่อเขาได้กอดเอกที่ไม่ได้ขัดขืนอะไร เขาจึงนอนกอดอย่างนี้นจนหลับไปในที่สุด

ยามค่ำคืนที่เอกต้องไปทำงานในคืนแรก โดยมีบอมบอมนั่งดูอยู่หน้าเวทีเล็กๆ โดยที่เขาจำเป็นต้องสั่งเบียร์มาดื่่มพร้อมกับแกล้มเต็มโต๊ะ เพื่อผู้ชายคนเดียวที่เขารักบอมบอมคิดว่าให้มากกว่านี้ก็ได้ เพราะสมัยก่อนเขาก็เคยแอบชอบรุ่นพี่ทุ่มทุนซื้อมือถือให้ รุ่นพี่คนนั้นอยากได้อะไรบอมบอมไม่เคยปฏิเสธจนเขาเรียนจบมัธยม หลังจากนั้นก็หายไปจากชีวิตบอมบอม เขากับบิวก็ออกตามหาจนเจอแต่แล้ว บอมบอมก็ผิดหวังเมื่อเจอรุ่นพี่กับสาวสวยเดินเคียงคู่กันในห้าง แต่บอมบอมก็ไม่ได้ทำอะไร แค่กลับบ้านมานอนร้องไห้ด้วยความเสียใจ เพราะหมดเป็นแสนแขนก็ไม่ได้จับ แต่กับพี่เอกของบอบอมนั้นไม่หวงตัวเหมือนรุ่นพี่ในโลกอนาคตที่หลอกให้เปย์

เมื่อเอกเริ่มร้องเพลงก็ได้รับเสียงโห่ร้องต้อนรับ โดยเฉพาะสาวๆ ที่มาฟังเพลงกันเป็นกลุ่มๆ จนบอมบอมทั้งดีใจที่มีคนชอบเอก ในขณะเดียวกันก็แอบหวาดระแวงกลัวเอกหลงใหลได้ปลื้มกับสาวๆ ซึ่งแต่ละคนสวยๆทั้นนั้น ใส่เสื้อผ้าสายเดี๋ยวเกาะ ต่างกรี๊ดเอกกันอย่างบ้าคลั่ง แต่บอมบอมนั้นก็เตรียมตัวเตรียมใจรับสถานการณ์นี้ไว้แล้ว ถึงอย่างไรเขาก็ได้อยู่ห้องเดียวกับเอก ในขณะที่คนอื่นได้แต่มอง บอมอมคิดเช่นนั้นเพื่อความสบายใจของตัวเอง

เกือบเที่ยงคืนที่บอมบอมนั่งรอเอกร้องเพลงจนร้านปิด บอมบอมออกมารอเอกที่รถมอเตอร์ไซค์เกือบสามสิบนาทีกว่าเอกจะออกมาหาเขาที่รถมอเตอร์ไซค์

"รอนานไหมน้องบอมบอม"เอกพูดขึ้นทันทีเมื่อมาถึงที่รถมอเตอร์ไซค์ พร้อมกับกลิ่นเหล้าที่โซยเข้าจมูกของบอมบอม

"ก็นานอยู่นั่นแหละ แต่รอพี่เอกได้เสมอ"บอมบอมยิ้มหวานให้

"ไม่ต้องมายิ้มหวานให้พี่เลยนะ แทนที่จะหัดขับรถให้พี่ได้ซ้อนท้าย เพราะตอนนี้พี่รู้สึกเมามากเลย"เอกขยี้ศีรษะของบอมบอม

"บอมบอมไม่กล้าขับหรอกกลัวล้ม"

"ไม่เป็นไรพี่พูดเล่น ไปกลับกันเถอะ"

"ทำไมพี่เอกต้องดื่มเหล้าด้วย"บอมบอมไม่ค่อยชอบสักเท่าไร"

"ก็มาร้องเพลงในร้านอาหารก็แบบนี้แหล่ะก็ต้องมีบ้าง ก็แนะนำพี่เองไม่ใช่เหรอ"

"บอมบอมก็แค่ถามเฉยๆ บอมบอมเข้าใจอยู่นะ ทำงานกลางคืนก็แบบนี้แหละ แค่เป็นห่วงเฉยๆ"

"ไป ดึกแล้ว"เอกตัดบททันทีเพราะเขาเมาและรู้สึกง่วง

ทั้งสองใช้เวลาขับรถไม่นานก็มาถึงที่ห้องเช่าของบอมบอม ซึ่งเอกก็เมาพอสมควรส่วนบอมบอมนั้นก็เริ่มง่วงนอน เพราะค่อนข้างดึกเกินเวลาที่บอมบอมต้องนอน

"พี่ต้องขอบใจบอมบอมากเลยนะที่ช่วยพี่ทุกอย่าง"เอกนั่งลงบนเตียงนอน

"ไม่เป็นไรหรอก แค่พี่เอกมีควมสุขและทำในสิ่ที่รัก บอมบอมก็ดีใจมากแล้ว"บอมบอมนั่งลงข้างๆ เอก

"บอมบอมดีกับพี่มากเหลือเกิน"เอกหันหน้ามามองบอมบอม

"เอาอีกแล้วพี่เอก เราพี่น้องกันช่วยเหลือกันแค่นี้ไม่เป็นไรหรอก"

"ใช่เราพี่น้องกัน แต่บอมบอมรู้ไหมคืนนี้บอมบอมน่ารักมากเลย ทำไมบอมบอมไม่เป็นผู้หญิง"เอกยกมือขึ้นลูบที่แก้มแสนนุ่มของบอมบอม

"แก้มบอมบอมนุ่มมากเลยรู้ไหม"

"รู้สิ"บอมบอมยิ้ม

"ไม่ปฏิเสธเลยเหรอ"

"เรื่องจริงนี่ปฏิเสธทำไม"

"ดีหนอ บอมบอมตรงดีพี่ชอบ"

"ชอบจริงเหรอ"บอมบอมส่งสายตาหวานให้เอกในขณะที่กำลังลูบใบหน้าของบอมบอมด้วยความเมาพอสมควร

"ชอบบอมบอมจริงเหรอ"บอมบอมจับมือเอกอีกข้างที่อยู่ข้างตัว

"มือของบอมบอมก็นุ่มยังกับผู้หญิง"เอกสัมผัสได้ถึงความนุ่มยิ่งกว่าผู้หญิง แม้แต่นภาที่เขาเคยได้จับมือก็ยังไม่ได้นิ่มขนาดนี้

"ก็คิดว่าบอมบอมเป็นผู้หญิงซิ"

"ก็ได้แค่คิดในเมื่อความจริงมันไม่ใช่จะทำอะไรได้"

"ทำได้ซิ ถ้าพี่เอกอยากทำ"

"เหรอ ทำอย่างไงล่ะ"

"พี่เอกอยากทำอะไรก็ทำเลยไม่ต้องคิดว่าเป็นผู้หญิงผู้ชาย สมัยนี้แล้วเขาไม่สนใจแล้ว ขอแค่เรารักกันก็พอไม่เกี่ยวกับคนอื่นอย่าไปแคร์คนที่ไม่ได้เลี้ยงเรา"

"ถ้าพี่อยากหอมแก้มบอมบอมได้ไหมเนี่ย"แก้มที่นุ่มเกินหญิงจนเอกอยากใช้ริมฝีปากลองสัมผัส

"ได้สิ กล้าๆหน่อย เดี๋ยวบอมบอมหลับตาพี่เอกจะได้ไม่อาย"บอมบอมหลับตาลงในทันที

เอกนั้นเมื่อเห็นบอมบอมหลับตา เขาจึงค่อยๆ เลื่อนใบหน้าของเขาเข้ามาใกล้บอมบอม เอกหยุดนิ่งชั่วอึดใจแล้วค่อยๆ เลื่อนริมฝีปากเข้าใกล้แก้มบอมอม จนริมฝีปากโดนบริเวณแก้มของบอมบอม

บอมบอมนั้นรับความรู้สึกได้ เขาอมยิ้มอย่างสุขใจที่พี่เอกของเขาได้หอมแก้ม และเขาก็คิดไปไกลอยากให้พี่เอกของเขาได้ทำมากกว่านี้

เมื่อเอกหอมแก้มของบอมบอม เขาก็เห็นริมฝีปากที่อวบอิ่มสีชมพูจึงอยากสัมผัสต่ออีก เอกนั้นครุ่นคิดว่าจะทำดีไหม แต่เมื่อเขาเห็นรอยยิ้มที่มุมปากของบอมบอม เอกจึงตัดสินใจได้ง่ายขึ้นเขาจึงไม่รอช้าเลื่อนริมฝีปากที่อยู่บริเวณแก้ม มาบรรจงจูบที่ริมฝีปากของบอมบอมทันที ซี่งบอมบอมก็ตกใจเล็กน้อยจนเผลอลืมตาขึ้นมาทันที เมื่อเอกเห็นเช่นนั้นจึงถอนริมฝีปากออกห่าง

"พี่ขอโทษ"เอกจ้องหน้าบอมบอม

"ไม่ต้องขอโทษหรอก บอมบอมอยากให้พี่เอกทำอีก ถ้าพี่เอกต้องการที่จะทำมันน่ะ"บอมบอมยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆ เอกมากยิ่งขึ้นกว่าก่า

เอกไม่ทันได้หลบสายตาบอมบอม สายตาทั้งคู่จึงประสานกันเอกมองหน้าบอมบอมยิ่งเกิดความรู้สึกที่เขาไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน เขาอยากสัมผัสบอมบอมซึ่งเป็นความรู้สึกที่เขาไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน ว่าจะมีความรู้สึกแบบนี้กับผู้ชายด้วยกัน ด้วยความเมาและความรู้สึกที่ชอบพอบอมบอมเป็นทุนเดิม เขาจึงไม่รอช้า คิดอะไรอีกต่อไป เอกจึงทำตามใจที่ปราถนา เอกใช้สองมือจับศีรษะของบอมบอมไว้แล้วเลื่อนใบหน้าของเขามาใกล้ๆบอมบอมยิ่งขึ้น หลังจากนั้นใช้ริมฝีปากประกบปากบอมบอมทันที

บอมบอมนั้นยังไม่เคยต้องมือชายใดมาก่อน เอกนี่ผู้ชายคนแรกที่เขาได้รับสัมผัสนี้ เฉกเช่นเดียวกับเอกที่ไม่เคยได้สัมผัสแม้แต่ผู้หญิง และในครั้งนี้ก็เป็นครั้งแรกของเขาที่ลองสัมผัสรสรัก แต่ไม่ใช่ผู้หญิงแต่กับเป็นผู้ชายเหมือนกับเขา ถึงอย่างนั้นเอกก็ไม่ลังเลอีกต่อไปเขาเต็มใจที่จะเดินหน้าในเกมรักในครั้งนี้

เมื่อเอกได้สัมผัสริมฝีปากของบอมบอม เขาจึงสานต่อรสรักให้เดินหน้าไม่ให้หยุดยั้งถึงแม้เขาจะไม่ชำนาญเท่าไร เพราะเป็นมือใหม่รวมทั้งบอมบอมก็ยังไม่เคยแต่ก็อยากจะได้สัมผัสรักนี้ไว้ครอบครอง เอกนั้นสอดใส่ลิ้นของเขาเข้าไปในปากของบอมบอม ตวัดลิ้นสัมผัสซึ่งบอมบอมก็ตอบสนองรสรักนี้ในทันใด

มือทั้งสองข้างของบอมบอมขยับมาที่หน้าอกของเอกและแกะกระดุมออกทีละเม็ดอย่างเร่งรีบ จนถึงกระดุมเม็ดสุดท้ายเอกจึงปล่อยมือจากศีรษะของบอมบอม เพื่อมาดึงเสื้อของเขาออกจนร่างกายท่อนบนเปลือยเปล่า หลังจากนั้นเอกดึงชายเสื้อของบอมบอมออกเหนือหัว เขาจึงจำเป็นต้องถอนปากออกจากบอมบอมเพื่อดึงเสื้อของบอมบอมออก จนเผยผิวขาวผ่องใสไร้รอยด่างดำ เอกจ้องมองพร้อมกลืนน้ำลายลงคอ ถึงรูปร่างจะแตกต่างจากหญิงสาวแต่เขาก็ชอบมัน แต่ที่หยุดชะงักเพราะเขาไม่กล้าที่จะทำต่อจากนี้

"พี่เอกมองอะไร"บอมบอมเห็นแต่เอกมองไม่ยอมทำอะไรซักทีเขาจึงพูดขึ้น

"เปล่า"เอกหลบตาเพราะรู้สึกอาย

"ถ้าพี่เอกไม่กล้าบอมบอมทำเอง พี่เอกนอนลงกลางเตียงเลย"

"บอมบอมจะทำอะไรพี่"เอกเอ่ยขึ้น

"มอบความสุขให้พี่เอกไง"

เอกไม่คิดอะไรอีกต่อไป เพราะในใจของเขาตอนนี้ต้องการรสรักกับบอมบอม จนเกินกว่าที่จะอยู่นิ่งเฉยเขาจึงล้มตัวลงนอนและขยับร่างไปอยู่ตรงกลางเตียงนอน หลังจากนั้นบอมบอมจึงขยับตัวตามนั่งข้างๆ เอกที่นอนหายใจถี่กระชั้นด้วยความตื่นเต้น ส่วนบอมบอมนั้นไม่รอช้าอีกต่อไปเขารีบปลดเข็มขัดออกในทันที ต่อจากนั้นก็แกะตะขอและรูดซิปกางเกงลงจนสุด

"บอมบอมพี่เอ่อ"เอกนั้นอยากจะปฏิเสธแต่อารมณ์นั้นเตลิดไปไกลพอสมควร

"ไม่ต้องพูดอะไรเดี๋ยวบอมบอมทำเอง พี่เอกนอนเฉยๆ แค่นั้นแหละพอ"

เอกนั้นไม่พูดอะไรต่อและทำตามคำสั่งของบอมบอมอย่างว่าง่าย และเขาก็รู้อยู่แล้วว่าบอมบอมจะทำอะไรต่อจากนี้ แต่เขาก็ไม่อาจปฏิเสธได้เพราะอารมณ์พิศวาสนั้นเตลิดไปไกล ในส่วนของบอมบอมที่เห็นเอกนอนนิ่งๆ เขาจึงดึงกางเกงออกและในขณะเดียวกันเอกก็ยกสะโพกให้บอมบอมถอดง่าย จนเหลือเพียงกางเกงในตัวเดียวและเขาก็รู้สึกได้ว่าแก่นกายของเขาเริ่มขยายขึ้น จนเอกนั้นรู้สึกอายบอมบอมแต่ความอยากในรสรักนั้นมีมากกว่า เขาจึงนอนเฉยๆ ให้บอมบอมนั้นเล่นแก่นกายของเขาได้เต็มที

บอมบอมกลืนน้ำลายลงคอทันที ที่ได้เห็นแก่นกายภายในกางเกงในที่ขยายใหญ่นูนขึ้น บอมบอมเอื่อมมือไปจับบริเวณที่พองนูนและสัมผัสได้ถึงความแข็งแกร่ง ส่วนเอกนั้นเมื่อบอมบอมสัมผัสแก่นกายของเขา ความรู้สึกซ่านสยิวเข้ามาในทันทีจนหายใจถี่ขึ้นกว่าเดิม