อยู่ๆก็ดันเกิดอุบัติเหตุขึ้นภายในร้านอาหาร ชมสวน เป็นเหตุให้คชาต้องปลีกตัวออกมาจากโต๊ะอาหารอีกรอบ หลังจากคนงานในร้านวิ่งหน้าตาตื่นเข้ามารายงานเขา ทั้งที่ใจจริงคชาไม่ได้อยากละทิ้งให้หญิงสาวที่ตนเองพึงใจได้อยู่ตามลำพังกับเพื่อนใหม่แกะกล่องเลยแม้แต่น้อย
เพื่อน...ที่เขาไม่ได้นึกอยากรู้จัก นั้นเพราะไม่ไว้ใจ ผู้ชายด้วยกันมันดูท่าทางกันออก อสุเรศคิดอย่างไรกับสิริสรอยู่ เพียงแต่เขาปฏิเสธไม่ได้แค่นั้นต้องรักษามารยาทเอาไว้...
คชานึกโมโหไอ้เพื่อนตัวดีทั้งหลาย วันนี้พวกมันดันนัดกันเข้ามาดูร้านกันช้ากว่าปกติ เหลือเพียงเขาคนเดียวที่เป็นเจ้าของหลัก จะให้ละทิ้งหน้าที่สำคัญตอนนี้ก็คงไม่ดีแน่ จึงจำต้องตัดใจเดินหันหลังแล้วตรงไปยังห้องทำงานส่วนตัว ซึ่งอยู่ทางปีกซ้ายของร้านอาหารชมสวนนั่นเอง...
“เอ้า...ของโปรดของคุณ ทานเสียสิ มัวแต่นั่งเขี่ยข้าวเล่นเป็นเด็กอยู่ได้ เอ...ปีนี้คุณอายุเท่าไหร่แล้วนะ ถ้าผมจำไม่ผิ
