“วันนี้คุณยักษ์จะออกไปหาเรื่อง...เอ๊ย! หาคุณน้ำผึ้งหรือเปล่าครับ”
ออสตินเดินถือแก้วกาแฟส่งกลิ่นหอมฉุยพร้อมด้วยควันโชยเข้ามา ใบหน้าคมคายอย่างมีเลือดผสมยิ้มเบิกบาน เขาทิ้งตัวนั่งลงห่างจากเจ้านายเพียงช่วงตัว โดยไม่ลืมเอ่ยปากล้อเลียน
ถ้าหากเจ้านายออกไปหาสาวในดวงใจ เขาจะได้ฉิ่งหลบไปหาแม่สาวทรงสะบึม คนเมื่อคืนนี้เพื่อชวนทำกิจกรรมเข้าจังหวะค้างคากันต่อ เมื่อคืนนี้ยังไม่หายสบายตัว ได้กลืนกินแม่สาวไฟแรงสูงได้ไม่กี่ยกเอง ดันถูกเจ้านายโทรตามเรียกตัวให้กลับเสียก่อน
คนถูกถามเลิกคิ้วสูง หากแววตาคมกล้าที่สื่อออกมาเหมือนรู้ทันคนถาม...
“ถามทำไม หรือนายจะกลับไปสานสัมพันธ์กับแม่เนื้อนมไข่คนเมื่อคืนนี้ต่อ ไม่ผิดกฎที่ตัวเองตัวไว้หรือไง ไหนบอกคืนเดียวก็เปลี่ยนทิ้ง...”
คนรู้ทันพูดดักทาง หลังจากเขาต้องขับรถไปส่งสิริสรตามสัญญา เขาจึงแวะเข้าไปหาอะไรดื่มผ่อนคลายในผับหรู ช่วงนี้เขามีเรื่องให้คิดและต้องเร่งตัดสิ
