Chapter 13 Danger
2729 Words
Aratah
*
*
" Baby."
" Hmmm! Saan na tayo?" tanong ko
" Nandito na tayo sa harapan ng bahay mo." tugon niya napamulat ako nakaupo ako sa tabi niya
" Hayst salamat, Takot ako sa matataas na lugar eh." Wika ko
" Tsk! " asik niya
" Napakahina ng babaeng to nakaka turn off. Sa kama lang to masarap hayst sayang masarap sana sya." naiinis na kausap ni kenzo sa kanyang sarili habang palabas ng sasakyan
" Nakaka turn off ako dahil sa mahina ako?" Gulat na sambit ko lumabas ako ng sasakyan pilit akong naglakad ng maayos
Binuksan ko ang pinto akmang papasok siya ng pagsarhan ko ng pinto narinig ko pa siyang umaray. Naupo ako sa sofa napangiwi ako kumikirot parin ang pempem ko
" Pagkailangan kita kailangan mo akong puntahan ano mang oras." Wika niya pagpasok
" Sige! Pero limang araw ang kailangan ko. " tugon ko
" Tumalikod na siya huminto sa tapat ng pinto at nagsalita
" Ayaw ko sa babae ang duwag hindi marunong makipag laban at matatakutin. " Wika niya
" Good! Masisiguro ko na hindi mo ako magugustohan dahil wala saakin ang katangian na hinahanap mo. " Tugon ko
Napaigtad ako ng pabagsak niyang sinarado ang pinto.
" Ganon lang yon? Pagkatapos akong angkinin ng magdamag tapos ganon lang niya ako iiwan dito. Walang pagkain walang pera." Galit na sambit ko
" Paika-ika ako naglakad ako papasok sa kwarto madilim na ang paligid pero wala akong gana kumain wala naman akong pera pangbili.
" Masarap ang ginawa namin pero masakit. Nakakabaliw talaga ang sarap pero panandalian lang na kaligayahan. Ganito talaga walang halaga ang tulad kong bayaran. Kailangan kong makaisip ng paraan para magkapera. Ayaw kong tanggapin ang pera na ibabayad saakin ni kenzo siguro mag open nalang ako ng bank account tapos doon ko edeposit ang pera na ibabayad saakin ni kenzo. Alam kong panpalipas oras lang ako. Napansin ko inaangkin niya ako kahit na pagod at inaantok na ako hindi niya ako tinigilan kanina kahit na namamaga pa ang pempem ko inangkin niya ako umabot ng 30 minutes bago siya natapos.
" Nahiga ako sa kama tumunog ang phone ko.
" Nandito ako sa labas ng pinto mo nakauwi kanaba? Bilisan mo baka may makakita saakin. " Bungad na wika ni ninong
Napabalikwas ako ng bangon paika-ika akong tumakbo palabas ng kwarto binuksan ko ang pinto
Bumungad saakin ang matangkad na lalaki, matipono ang pangangatawan hanggang balikat ang kulot na buhok. Kayumanggi ang balat itim na itim ang mga mata matangos ang ilong makapal ang pulang labi kasing tangkad siya ni kenzo. Hindi ako makakilos nag unahan sa pagpatak ang luha ko.
Nagmamadali siyang pumasok nilock ang pinto. Niyakap niya ako ng mahigpit habang paulit-ulit na humihingi ng tawad
" Sorry! Sorry na! pangako hindi na ako Aalis simula ngayon. Sorry na honey hindi na ako Aalis. patawarin ko ako kung bigla kitang iniwan ng walang paalam. " Garalgal na paliwanag niya patuloy lang ang pag-agos ng luha ko
" Bakit mo ako iniwan? Alam mo ba ng nawala ka hindi na ako nakapag aral! Wala ng nagpaaral saakin, Hindi ako kaya pag-aralin ni Nanay dahil kulang pa pangbili gamot ni kuya. Pag-may problema ako wala ako mapagsabihan. Ayaw ni Nanay at kuya na makita malungkot ako para bang wala akong karapatan umiyak at maging malungkot. Namatay si Tatay nahirapan na ako sa araw-araw, Wala ka para damayan ko. Sabi mo hindi mo ko iiwan." Puno ng sama ng loob na sumbat ko habang yakap niya
" Nagkasakit ako sabi ng doctor wala nang lunas sa sakit ko, Kaya umalis ako at nagpakalayo-layo pero may tumolong saakin dinala ako sa ibang bansa at initurin na parang totoong anak. Pinagamot ako at ngayon lang ako nakabalik." Paliwanag niya
" Baby pagbuksan mo ako." boses sa labas ng pintuan
" Sino ang lalaking yan?" Nagtataka na tanong ni ninong
" S-sandali lang..." utal na sigaw ko
" Baby! May kasama kabang lalaki?" Galit na sigaw sa labas nataranta na ako natigil ang pag-iyak ko
" Ninong magpapaliwanag ako pero sa ngayon magtago ka muna." taranta na pakiusap ko
" Ako parin ang tiyuhin mo! kapatid parin ako ng Nanay mo! Sino ang lalaking yan?" Pagalit na bulyaw ni ninong
Napaiyak nalang ako binuksan ko ang TV hinila ko si ninong papasok sa kwarto, Natatakot ako baka patayin ni kenzo si ninong.
" Siya ang tumulong saakin Pakinggan mo sana pakiusap ko. Iniwan mo ako ninong bigla kang umalis tapos ngayon pagtataasan mo ako ng boses." Umiiyak na tugon ko
Nagpunas ako ng pisnge naglakad ako palabas ng kwarto huminga muna ako ng malalim bago ko buksan ang pinto
" Sino kasama mo?" bungad na tanong ni Kenzo
" Tsk! Bakit ka bumalik?" mataray na tanong ko ginala ni kenzo ang paningin sa sala at kusina napatigil siya sa bukas na TV napahinga ako ng malalim ng kumalma ang mukha niya
" Nanonood ako ng TV. bigla mo akong iniwan wala akong pagkain nagugutum na ako." Kunway nagtatampo na wika ko
" Naglakad siya patungo sa kusina nilapag niya ang paper bag sa table binuksan ang ref at kumuha ng malamig na tubig
" Nagmamadali kasi ako baby pero bumalik ako para dalhan ka ng pagkain. nandito sa ibabaw ng ref ang allowance mo." paliwanag niya pagkatapos uminum ng tubig
Saglit ako napaisip kung anong klasing tao ba talaga si kenzo.
Nakaupo lang ako sa sala naglakad siya palapit saakin yumuko at inangkin ang labi ko
" Sigurado kabang hindi ka sasama saakin? Bisitahin natin Nanay at kuya mo." Malambing niyang tanong
" May mahalaga akong pupuntahan." Seryosong tugon ko
" Huwag mong kakalimutan ang mga nasa kuntrata natin. Alam kong hindi mo gugustohin na magalit ako. " bulong niya saakin Nanlamig ang buong katawan ko Lumakas ang kabog sa dibdib ko, Ang amo ng mukha niya pero nakakatakot siya
Nakaalis na si kenzo hindi parin ako makakilos, Sapo ko ang mukha ko parang sasabog ang Ulo ko sa dami ng iniisip
" Nakakatakot si kenzo. Pwede niya akong patayin sa oras na malaman niyang may lalaki ako dito na kasama. Hindi ko pweding sabihin na tiyuhin ko si ninong malalaman ni Nanay na nakipag kita ako kay ninong. Kinamumuhian ni Nanay si ninong. Anak sa labas si ninong ibig sabihin kapatid sila ni Nanay. Si ninong ang naging bunga ng pagtataksil ni lolo kay lola. Napipilitan lang si Nanay na gawin ninong ko ang anak ni lolo sa labas.
" Simula ng magkaisip ako patago na ang pakikipag kita ko kay ninong. Pinapalo ako ni Nanay sa tuwing malalaman na nakipag kita ako sa bunso niyang kapatid.
" Napaangat ako ng tingin naramdaman ko kasi ang paghalik ni ninong sa ulo ko
" Bakit sa daming tao si kenzo pa ang nilapitan mo?." malungkot na tanong niya
" Kain tayo." Aya ko nagpunas ako ng luha napansin ni ninong ang lakad ko bigla niya akong niyakap naramdaman ko ang pagyugyog ng balikat niya
" Kapalit ba ng pagkab@b@e mo ang pagpapagamot kay ate at Alfred? " umiiyak niyang tanong tanging iyak lang ang naitugon ko
" Kasalanan to ng tatay mo! Inubos ang pera sa pambabae at kasalanan din to ng Nanay mo kung sana hindi sya naging bulag sa lahat ng kasalanan ng tatay mo sana maayos ang buhay mo ngayon.
Gustohin man kitang ilayo sa lalaking yon hindi pwede isa siyang mafia boss. Hindi siya magdadalang isip na patayin tayo." umiiyak na wika ni ninong
" Mabait naman siya saakin pero natatakot parin ako madalas ko siyang marinig na may pinapapatay. Six months ang kuntrata namin magiging slave niya ako. " Umiiyak na wika ko humiwalay sa pagkakayakap si ninong saakin pinunasan niya ang pisnge ko inalalayan niya ako papunta sa kusina
" Kumain na muna tayo gusto kong malaman ang lahat umpisa sa unang pagtatagpo nyo ni kenzo." Wika niya
" Tahimik naming pinasaluhan ang dalang pagkain ni kenzo pagkatapos kumain inaya ako ninong umalis
" Sakay kami ng taxi patungo sa bahay niya Isang oras ang byahe bago makarating sa bahay niya
" Magulo pa ang bahay ko pero ito ang pinakaligtas na lugar para sayo." wika niya inalalayan ako paupo sa sofa
" Inabotan ako ng can beer kinuha ko naman yon at tinungga inumpisahan ko isalaysay ang lahat
" Makinig ka! Isang mafia boss si kenzo Shoun. " Seryoso pahayag ni ninong
" Anong mafia boss? tanong ko
Nag-umpisa magpaliwanag si ninong umabot ng dalawang oras ang pagpapaliwanag niya
" Ibig sabihin isa siyang criminal? " Nababahala na tugon ko, Tumango lang si ninong bilang tugon
Ito tingnan mo ang larawan na yan! Hanggang ngayon hinahanap ko ang mga holdaper, Hinahanap ko na sila isa palang ang nahanap ko isa na ngayon business man. Sila ang holdaper ng bangko kung saan isa ang Tatay mo sa mga napatay. Ang babaeng to nilalason niya ang kuya mo paunti-unti ang dahilan ang kuya mo ang nakasaksi sa mukha ng mga holdaper sa bangko. Ibig sabihin Kilala ni Alfred lahat ng holdaper. " Mahinahon paliwanag ni ninong isa isang inapag ang larawan sa center table
" Emma." Gulat na sambit ko
" Ninong nagkasagutan kami ni emma ng nakaraan. Galit na galit siya saakin sabi niya malandi daw ako at Bininta ko ang sarili ko para lang makapunta sa ibang bansa si Nanay at kuya. Nagulat nga ako sa pinakita niyang ugali." Nagugulohan wika ko
" Inilapag ni ninong ang isang larawan ni emma nakakandong sa lalaki.
Kung ganon boyfriend ni emma ang lalaking yan! Nabasa ko siya sa magazine isa siyang business man. " Ani ko
" Siya ang sinasabi kong business man na kasama sa holdaper. Anim pa na lalaki ang hinahanap ko. " Paliwanag ni ninong
" Aldefonso Libra 40 years old may asawa pero walang anak." sambit ko
" Ninong gusto kong mabulok sila sa bilangguan. " Pagalit na wika ko
" Mapapatawad ko pa sana sila pero ang ginawa nila kay kuya Hindi ko mapapalagpas. inakala namin na bumalik ang sakit ni kuya alam ng lahat na may sakit si kuya sa puso ng bata pa. Akala namin bumalik ang kanyang sakit.." pagalit na sabi ko nakayuko ako nakatitig ako sa can beer
" Aalamin ko ang katutuhanan. Akin na ang larawan na to ninong. Bukas ng Umaga pupuntahan ko si emma sakanilang bahay." Mahinahon wika ko dinampot ko ang isang larawan
" Kinabukasan
" Iha pasok ka mabuti naman napadalaw ka." Magiliw na wika ni Tiya elma ina ng kaibigan kong si Emma tumango lang ako pumasok ako sa loob ng bahay nila naupo ako sa sofa nakaupo si emma at ama niyang si tiyo Ronnie
" Tiyo. Ronnie tiya elma, Anong kasalanan namin sainyo? Bakit nilason ni Emma ang kapatid ko. Kasabwat niya ang doctor para paniwalain kami na may sakit si kuya. May kinalaman ba kayo sa pagmatay ng Tatay ko?" Kalmado na wika ko sabay lapag ng larawan sa center table
" P-paano ka nagkaroon ng larawan na yan?" halos magkasabay na tanong ni emma at ama niya
" So may kinalaman nga kayo. " Kinakabahan tanong ko naagaw ang atensyon ko sa tattoo ni Tiyo Ronnie katulad ng tattoo sa leeg ng isang holdaper nakatakip ang mukha ng holdaper p naalala ko kasi ang tatlong Rosas sa leeg ng isang holdaper.
" Ano bang pinagsasabi mo iha! Wala akong kinalaman sa pagkamatay ng tatay mo. " Mahinahon tugon ni tiya Ronnie
Napatingin ako kay emma nababasa ko sa mga mata niya na pinapaalis na ako bakas ang takot at pag-aalala sa mukha niya
" Ahemmm! Iha mabuti pa umuwi kana halika ihahatid na kita." mahinahon wika ni tiya elma sabay hila saakin patayo
Halos kaladkarin niya ako palabas ng bahay nila
" Ito pera iha! Lumayo kana sa lugar nato. Hindi kita matutulongan. Sinubukan ni Emma sabihin sayo ang katutuhanan pero natatakot siya baka patayin kami ng asawa ko. Pakiusap lumayo kana kalimutan mo na ang nalaman mo. " Halos pabulong na wika ni tiya Elma habang nagmamadali sa paglakad
" Ihatid mo nga sa sakayan ng bus si Atarah. " Pakiusap ni tiya elma kay mang Pablo
" Per----
" Sige na iha. Kung gusto mo talaga malaman ang lahat humingi ka ng tulong kay Mr Shoun. Iligtas mo ang anak ko pakiusap." Naiiyak na pakiusap ni tiya elma
" Akmang magsasalita pa ako ng makarinig ako ng putok ng baril
" Unti-unti bumagsak si tiya Elma napatingin ako sa pinanggalingan ng putok ng baril nakangisi na mukha ni tiyo Ronnie hawak ang buhok ng kaibigan ko nakatulog ang baril sa Ulo
" Tiy-----
Hindi ko na ituloy ang sasabihin ko biglang pinutok ni tiyo ang baril parang lantang gulay si emma na bumagsak wala nang buhay may tama ng baril sa sintido. Sa Takot at pagkabigla hindi ako makakilos natuod ako sa kinatatayuan ko
" Iha sakay na." sigaw ni mang pablo saka lang ako nakakilos papasakay na ako ng nakarinig ako ng putok ng baril nagmamadali akong sumakay pinaharorot ni mang pablo ang tricycle pinatukan pa ni tiyo Ronnie ang tricycle nakarinig kami ng sunod-sunod na putokan sumilip ako may mga armadong kalalakihan ang biglang lumitaw at pinagbabaril nila si tiyo Ronnie
" Saan ka pupunta?" tanong ni mang Pablo
" Sakayan po ng bus Uuwi ako sa probinsya namin " Namumutla na tugon ko
" May sumusunod saatin." wika ni mang pablo
Mang Pablo ibaba nyo ako sa mataong lugar tatakasan ko nalang sila." Utos ko binilisan ni mang pablo ang pagmamaneho
" Sino sila? Bakit nila pinatay si mang pablo bakit pinatay ni mang pablo ang mag-ina nya? Anong kinalaman ng sempling larawan?" katanungan sa isip ko
" Huminto ang tricycle nagmamadali akong bumaba tumakbo ako papasok sa palingke pagpasok ko sa palingke natanaw ko pa pagpapaputok ng armadong kalalakihan kay mang Pablo
" May natanaw akong taxi tumakbo ako at pumasok sa taxi.
" Sakayan po ng bus." Utos ko
Kalmado naman na nagmaneho ang taxi driver
" Bakit nagkakagulo sa palingke Iha?" tanong ng taxi driver
" May binaril po." Kalmado na tugon ko hindi ako nagpahalata na ako ang hinahabol ng kalalakihan
Pagdating sa terminal ng bus saka ko lang napansin ang hawak kong pera makapal ang pera sa tingin ko 10 to 15k ang hawak kong pera binigyan ko ng isang libo ang taxi driver nagmamadali na akong sumakay sa papaalis na bus
" Dumungaw pa ako sa bus natanaw ko ang humahabol saakin nakatanaw sila saakin habang papalayo ang bus
" Sino sila? Ano ba talaga ang nangyayari?" Nagugulohan tanong ko
" Nakahinga ako ng maluwag ng makalayo ang bus. Nagmamadali kong tinawagan ang kapatid ko
" Kuya! Makinig ka! Pag-uwi nyo sa probinsya kayo tumuloy. Pakiusap hindi ko maintindihan ang nangyayari pero nasa panganib ang buhay ko. Ipaliwanag ko sayo ang lahat Makinig ka." Kinakabahan wika ko
" Anong nangyayari? Ayos kalang ba?" nag aalala na tanong ni kuya Alfred
Sinalaysay ko ang lahat simula sa nalaman ko kay ninong hanggang sa pagpunta ko sa bahay nila emma.
" Akala ko sapat na ang pananahimik ko para sa kaligtasan natin. Hindi ko alam na may kinalaman si tiyo Ronnie sa pagkamatay ni Tatay. Pero kilala ko ang ibang holdaper sa bangko kung saan kasama si Tatay sa namatay. Ako na ang bahala kay Nanay. Magtago ka wala tayong laban sakanila. May trabaho naman na inaalok si kenzo saakin gagawin akong maganer sa pag-aari niyang hotel. Kaya kong buhayin si Nanay. Sa ngayon ligtas ka may tiyo reynard. Tinutukoy niya si ninong
"AAAAAAHHH...." Sigawan bigla nalang nabasag ang salamin sa likuran ng bus nagpa zigzag ang bus hanggang sa huminto sa tabi nagtakbohan papaba ang mga tao dinampot ko ang black hoodie jacket inagaw ko ang sumbrero ng lalaki nakipag unahan ako pababa kanya-kanyang takbo ang mga pasahero ng bus naki takbo narin ako
" Kuya! Okay lang ako. Huwag kang mag alaala. Basta wala kang alam sa kinaroroonan ko hindi rin ako tumawag sayo ." Wika ko
Walang habas na nagpaputok ang armadong humahabol saakin marami ang natamaan at namatay nanginginig ang buong katawan ko sa takot
May natanaw akong nakaparada na motor tumakbo ako palapit sa motor agad ako sumampa pinaharorot ko paalis hinabol pa ako ng may -ari pero hindi ko pinansin
Nakarinig ako ng putok ng baril pero hindi na ako lumingon binilisan ko ang pagmamaneho nilabanan ko ang takot ayaw ko mamatay.
- Writer
