บทที่ 3: เป็นแฟนคนจนต้องทนหน่อยน้อง 2

931 Words

“แล้วใช้จักรเป็นไหมล่ะ ในชุมชนมีโรงงานผลิตเสื้ออยู่ที่นึง กำลังรับพนักงานที่ใช้จักรเป็นอยู่ ค่าแรงเยอะหน่อย วันละสี่ร้อย” หยาดฟ้ายิ้มแหยแล้วส่ายหน้าพรืด “ไม่เป็นเลยค่ะ” “เรียนจบออกแบบพัสตราภรณ์ยังไงมา ใช้จักรเย็บผ้าไม่เป็น” เขาแสร้งว่า หญิงสาวเลยชักสีหน้าใส่ “ออกแบบพัสตราภรณ์ในสาขาที่ฟ้าเรียน ส่วนใหญ่มันเกี่ยวกับเครื่องประดับน่ะค่ะพี่ดิน ก็มีงานบางอย่างที่ใช้จักรเย็บผ้าบ้าง แต่ฟ้าก็ไม่ค่อยสันทัด พอไม่ได้ใช้นานๆ ก็ลืมไปหมดแล้วว่าใช้ยังไง อีกอย่างนะคะ ออกแบบพัสตราภรณ์มันไม่จำเป็นต้องผลิตสินค้าเองนะ ออกแบบอย่างเดียวก็ได้” เธออธิบายยาวเหยียดเชียว ไอ้ยินโบกมือหย็อยๆ “ช่างเถอะ อธิบายมา พี่ก็ไม่รู้เรื่องหรอก พี่เรียนมาน้อย” คำพูดนี้ทำเอาหยาดฟ้ารู้สึกผิดทันที “ขอโทษค่ะ” “ขอโทษทำไม” “ก็พี่ดินบอกว่าเรียนมาน้อย แล้วจู่ๆ ฟ้าไปพูดเหมือนตัวเองเรียนสูงอย่างนั้น ฟ้าก็เลยกลัวว่าจะเผลอไปดูถูกพี่ดินแ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD