“เปลี่ยนชุดไปตำหนักซิ่นก้ง”
เพียงเห็นขบวนเสด็จของเซียนไทเฮา นางกำนัลผู้หนึ่งซึ่งมีหน้าที่เก็บกวาดเรือนชั้นนอกพลันวางมือจากงาน เดินลัดเลียบผ่านด้านหลังเขามุ่งตรงสู่ตำหนักกลางของฝ่ายในทันที
ตำหนักเจียวฉือ
ตั้งโดดเด่นกลางอุทยานหลวงของแคว้นฉิน
ทั้งสี่ทิศทางแวดล้อมด้วยตำหนักน้อยใหญ่ และเรือนพำนักของเหล่าสนมชั้นน้อยมากมาย
ในเมื่อเป็นตำหนักพำนักของฮองเฮาแห่งแคว้นฉิน ย่อมต้องใหญ่โตหรูหราเป็นธรรมดา มองไปจนถ้วนทั่วมีของชิ้นใดที่ไม่ล้ำค่าบ้าง ของทุกภายในตำหนักหลังนี้ล้วนแล้วแต่มีค่าควรเมืองทั้งสิ้น
พอเดินเข้าไปยังห้องชั้นในสุด พลันปรากฏเงาของสตรีรูปร่างโปร่งบางผู้หนึ่ง สตรีผู้นี้สวมอาภรณ์สีแดงทองปักลายหงส์ร่ายรำ แต่ละท่วงท่าที่ร่ายรำนั้นล้วนงดงาม ยิ่งมองใกล้มากเท่าไหร่ก็ยิ่งรู้สึกว่าลายปักหงส์คล้ายมีชีวิตชีวา
ความงามของเจียงไป่หลาน สตรีทั่วหล้ามีหรือจะกล้าทัดเทียม
โดยเฉพาะท่วงท่าเยื้องย่าง
