ก่อนที่เจียงหรูเหม่ยจะมาถึงมีนางกำนัลชั้นน้อยเข้าไปรายงานฝานมามาแล้ว
ยามนี้นางกำนัลผู้หนึ่งจึงนำทางไปเข้าเฝ้าเจียงฮองเฮา กว่าจะเข้ามาถึงห้องชั้นใน ก็เป็นเวลาที่ฮองเฮาไล่เหล่าสนมนางในกลับตำหนักกลับเรือนไปจนหมด ยามนี้เจียงไป่หลานที่ต้องลุกขึ้นมาแต่งหน้าแต่งตัวให้สมศักดิ์ฐานะกำลังเอนกายพักผ่อนอยู่บนตั่งตัวยาว มองไปจนถ้วนทั่วมีก้อนน้ำแข็งวางอยู่เป็นจำนวนไม่น้อย จึงสามารถปัดเป่าอากาศร้อนระอุในช่วงฤดูร้อนลงได้บ้าง
นางกำนัลหลายคนบ้างโบกพัด บ้างเย็บปัก แต่ไม่ว่าจะกระทำสิ่งใดล้วนเบามือเบาเท้าเป็นอย่างยิ่ง
พอเห็นว่าผู้ใดเข้ามา ฝานมามาพลันโบกมือให้ทุกคนถอยออกจากห้องชั้นใน แม้แต่ตนเองกับผู้ติดตามเจิ้นฮูหยินอย่างฮั่วผิงก็ยังถอยออกไปเฝ้าประตู
ตอนนี้ภายในห้องจึงเหลือเพียงฮองเฮากับญาติผู้น้องเท่านั้น
เมื่อไม่มีผู้อื่นแล้ว ด้วยความร้อนใจเจียงหรูเหม่ยพลันคุกเข่าโขกศีรษะ ดวงตาทั้งสองข้างแดงก่ำยิ่ง “พี
