เจ้าของจวนนั่งยิ้มกรุ้มกริ่มพร้อมกับสั่งให้บ่าวเร่งเตรียมอาหารเพิ่มเพื่อให้ฮูหยินและบุตรของตนพึงพอใจ หลี่ต้าหมิงลอบส่งรอยยิ้มให้กุ้ยหลินฮวาโดยที่นางทำเพียงยิ้มบาง ๆ กลับและสนทนากับต้าหวงแทน
เรือนกายกำยำนั่งตัวตรงสบตากับบุตรชายขณะกำลังอ้อน กุ้ยหลินฮวาอย่างเกินเหตุ เจ้าก้อนแป้งนี้เหตุใดสนิทสนมกับนางมากกว่าเขาที่อยู่กับนางมาปีกว่า
กุ้ยหลินฮวาแอบขบขันสีหน้าของสามีไม่น้อย เขาเป็นถึงท่านแม่ทัพแต่กลับแสดงสีหน้าอิจฉาเด็กน้อยเช่นนี้ นางไม่ได้มองผิดไป หลี่ต้าหมิงเป็นเช่นนั้นจริงซึ่งผิดวิสัยปกติที่นิ่งเฉยของเขา นางแต่งงานมาปีกว่ารู้นิสัยของเขาดี เขาไม่ใช่คนคิดเล็กคิดน้อยกับผู้อื่น นอกจากเถียงกับนางเขาก็ไม่เคยแสดงกิริยางี่เง่าใส่ผู้ใด
ทว่ายามนี้กลับทำนิสัยนั้นใส่ต้าหวงผู้เป็นบุตร หลี่ต้าหมิงนิสัยเช่นไรกันแน่ ตอนนี้แม้แต่ตัวนางเองก็สุดจะคาดเดา กุ้ยหลินฮวาคิดไปเรื่อยจนกระทั่งสาวใช้ถือถาดอาหารเข้าม
