ตอนที่ 11
‘เธอเป็นของฉันคนเดียวโรสสิริน ถ้าฉันไม่ให้ใครก็มาเอาเธอไปจากฉันไม่ได้เพราะถ้ามันกล้า ฉันจะส่งมันลงนรกเอง’
ด้านวิศรุตที่ยืนสังเกตการณ์อยู่แล้วรีบก้าวเท้ายาวๆ เพื่อ เดินตรงไปหาเพื่อนรักก่อนจะเคาะกระจกรถอย่างแรง
“ปัง ๆ ๆ ๆ” เขาเห็นสีหน้าของหญิงสาวดูแปลกๆ คล้ายจะร้องไห้หลังจากที่ลงจากรถของภีมภวัต และเมื่อกระจกรถเลื่อนลง เขาจึงไม่รอช้ารีบถามไถ่ถึงสาเหตุที่ทำให้หญิงสาวมีอาการเช่นนั้นทันที
“แกทำอะไรน้องโรสวะไอ้ภีม” วิศรุตถามแววตาเอาเรื่อง
“ฉันเปล่า” ภีมภวัตตอบด้วยใบหน้าเรียบเฉย ไม่รับรู้ถึงน้ำเสียงอันหงุดหงิดของผู้ถามแม้แต่น้อย
“แกเปล่าเหรอ ฉันรู้นะว่าแกทำอะไร นั่นมันน้องสาวแกนะโว้ยแกทำอย่างนั้นไม่ได้” วิศรุตเริ่มโมโหเนื่องจากเจ้าตัวไม่มีทีท่าจะสะทกสะท้านกับข้อกล่าวหาของเขาแม้แต่น้อยและความโมโหก็เพิ่มขึ้นเป็นทวีคูณ เมื่อได้ยินคำตอบอันแสนเย็นชาของเพื่อนรัก
“แค่แกล้งเล่น แล้วแกมาย
