ตอนที่ 17
“พี่ภีมจะทำอะไรคะ กลับไปนอนห้องตัวเองสิคะ” หญิงสาวหน้าแดงทันทีเมื่อลมหายใจร้อนๆ ของชายหนุ่มเป่ารดซอกคอจนเธอรู้สึกแปลกๆ รีบไล่เขาเพราะเห็นว่าคนตัวโตเอา แต่ใจไม่ยอมกลับห้องสักที แถมยังรัดร่างเปลือยของเธอจนแทบจะหายใจไม่ออกอยู่แล้ว
“จะกลับได้ยังไงกันล่ะ..อารมณ์พี่ก็ค้างแย่นะสิ” ชายหนุ่มหัวเราะในลำคอ เมื่อเห็นว่าคนตัวเล็กรีบหลับตาทันทีที่ประโยคเด็ดถูกปล่อยออกมา
โรสสิรินขดตัวเข้าไปในอ้อมกอดของภีมภวัตเนื่องด้วยจากสภาพอากาศที่หนาวเย็น ภีมภวัตถึงกับยิ้มพอใจกับความเผลอไผลของร่างบางที่ คนตัวโตกระชับร่างบางเข้ามาชิดมากขึ้นอย่างต้องการมอบไออุ่นไปในที่สุดให้เธอ
ปากหยักบดเบียดปากอิ่มลงมาอย่างกระหาย เขาจูบเธอราวกับจะสูบลมหายใจออกจากร่าง กลิ่นครีมอาบน้ำติดเรือนกายอ่อนๆ ชวนเคลิ้มดีเหลือเกิน ผ้าผืนเล็กที่กระโจมอกไว้ อย่างหมิ่นเหม่ค่อยหลุดลอยไปในที่สุด
"ที่รัก..โรสหวานที่สุด หวานทั้งตัวครับคนดี
