BE INDIGNANT05:ไม่เอาแล้ว

1661 Words

BE INDIGNANT 05 ******************************** “ที่มาหาแจงมีเรื่องแค่นี้ใช่มั้ยที่จะคุยด้วย งั้นก็กลับไปได้แล้วค่ะ” “พี่ไม่ยอมปล่อยแจงไปหรอกนะ เพราะพี่จะเอาแจงกลับมาเป็นของพี่เหมือนเดิมให้ได้” คนตรงหน้าพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังก่อนที่เขาจะยอมกลับไป ฉันถอนหายใจออกมาก่อนจะขึ้นมาที่ห้องของตัวเอง พอเข้ามาในห้องเสียงแจ้งเตือนข้อความไลน์ก็ดังขึ้นมา ฉันหยิบขึ้นมาเปิดดูก็เห็นว่าเป็นแชทไลน์กลุ่มเพื่อนๆ ของฉันที่มีกันอยู่สามคน ก็คือฉัน มอร์แกน และเป้ยที่เป็นเพื่อนสาวประเภทสอง PeiPei : ไงจ๊ะสาว ช่วงนี้พากันหายหน้าหายตาไม่ยอมมาคุยไลน์ด้วยกันเลยนะ PeiPei : หรือมีแต่ฉันคนเดียวหรือเปล่าที่ไม่มีผัว MARISA : บ้าเหอะ ถึงฉันจะมีผัวแล้วแต่ฉันก็อยู่กับเพื่อนตลอดนั่นแหละ PeiPei : จ้า พี่มังกรคงหวงแกแหละฉันเข้าใจ PeiPei : แต่อีกคนนี่สิ หายหัวไปเลยไม่ยอมมาคุยกับเพื่อน ฉันอ่านข้อความไลน์ที่มอร์แกนกับเป้ยคุยกันก่อนจะหัวเราะออกมา ฉันก็ไม่ได้หายไปไหนนะ เราเองก็นั่งเรียนด้วยกันไม่ใช่หรือไง แต่อาจจะเป็นเพราะว่าช่วงนี้ฉันไม่ค่อยได้ตอบแชทเพื่อนๆ ล่ะมั้งก็เลยคิดว่าฉันหายไป ฉันแค่ขี้เกียจกดเข้าไปอ่านเท่านั้นเอง เพราะว่าช่วงนี้งานเยอะมาก หรือไม่ก็เข้าไปอ่านแต่ไม่ได้ตอบอะไรพวกมันไง JANG : ไม่ได้หายหรอก เพิ่งกลับมาถึงห้อง JANG : พวกแกเล่นคุยเรื่องไร้สาระอ่ะ ฉันขี้เกียจตอบ MARISA : ขี้เกียจตอบหรือว่ากำลังถูกพี่กาวตามตื๊อขอคืนดีกันแน่ PeiPei : เออจริง ได้ข่าวว่าพี่กาวตามง้อแกอยู่นี่สาวแจง JANG : ไปทำงานก่อนนะ งานเยอะ ฉันตอบปัดไปเพราะไม่อยากตอบคำถามพวกมัน ที่จริงเรื่องนี้เพื่อนฉันทุกคนก็รู้นั่นแหละว่าพี่กาวกำลังตามง้อของคืนดีกับฉัน ก็เล่นตามไปเฝ้าฉันที่คณะหลายครั้งแล้วหรือไม่ก็ไปถามเรื่องของฉันกับเพื่อนๆ อีก การที่เพื่อนฉันมันจะรู้ก็คงไม่แปลกหรอก พอฉันบอกว่าตัวเองจะทำงานเสียงแจ้งเตือนข้อความไลน์ก็ดังขึ้นมาต่อเนื่องเลยล่ะ และฉันก็รู้ด้วยว่าพวกมันจะต้องคุยเรื่องฉันแน่ๆ ฉันเลยไม่คิดที่จะกดเข้าไปอ่านไง ฉันวางมือถือเอาไว้ที่หน้าทีวีก่อนจะเดินเข้าไปในเปลี่ยนเสื้อผ้าในห้องน้ำ พอเดินออกมาเสียงข้อความไลน์ก็ยังคงดังอยู่อย่างนั้น นี่ยังคุยกันเรื่องของฉันไม่เสร็จอีกเหรอ ฉันเดินไปเปิดดูทันทีว่าพวกมันคุยเรื่องอะไรกัน แต่แล้วก็ดันมีข้อความของพี่กาวเด้งขึ้นมาด้วย กาว กวิน : เย็นนี้พี่จะไปรับนะคะ ไปกินข้าวด้วยกัน กาว กวิน : พี่อยากให้แจงไปกินข้าวกับพี่นะ แค่กินข้าวเองค่ะ ฉันอ่านข้อความไลน์ที่พี่กาวส่งมาหาฉันแต่ก็เลือกที่จะไม่ตอบกลับ เพราะฉันคิดว่าเขาเองก็น่าจะรู้ดีนะว่าคำตอบของฉันมันจะเป็นยังไง เขาคิดว่าฉันจะตอบรับการชวนของเขาหรือเปล่า อย่าลืมสิว่าตอนนี้เขามันเป็นแฟนเก่าไปแล้ว และฉันคิดว่าเราไม่ควรมาเจอกันอีกด้วยซ้ำ เขาจะไปไหนมาไหนกับผู้หญิงคนไหนมันก็เรื่องของเขาเลย และฉันก็ไม่อยากให้เขามายุ่งวุ่นวายกับฉันอีก ฉันไม่ชอบให้เขาทำแบบนี้ แต่ยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุ เพราะดูเหมือนว่าพี่กาวจะไม่เลิกยุ่งกับฉันง่ายๆ น่ะสิ ฉันไม่รู้หรอกนะว่าเขารู้สึกผิดจริงๆ อย่างที่เขาพูดหรือเปล่า หรือต่อให้เขารู้สึกผิดจริงๆ ฉันก็ไม่คิดที่จะกลับไปหาเขาแล้วล่ะ อย่างที่ฉันบอกว่าเรื่องของเราสองคนมันจบไปตั้งแต่สามเดือนที่แล้ว ที่ฉันทำแบบนี้ฉันไม่ได้เล่นตัวหรอกนะ แต่มันเป็นเพราะฉันไม่ต้องการพี่กาวแล้วจริงๆ ไม่ได้ต้องการให้เขากลับเข้ามาในชีวิตฉันอีกแล้ว ฉันพอแล้วกับผู้ชายคนนี้ เขาจะดีขึ้นหรือเลวลงมันก็เป็นเรื่องของเขาที่ฉันไม่อยากเกี่ยวด้วย ฉันนั่งทำงานอยู่ที่ห้องของตัวเองจนท้องฟ้าเริ่มเปลี่ยนสีจากสีฟ้ากลายเป็นสีดำสนิทไปแล้ว ฉันมองนาฬิกาที่แขวนเอาไว้บนผนังก็เห็นว่าตอนนี้สองทุ่มแล้ว ฉันนั่งทำงานมาหลายชั่วโมงเลยเหรอ ฉันลุกขึ้นบิดขี้เกียจเพื่อไล่ความเมื่อยล้าออกไปจากตัวก่อนจะเดินไปหยิบเอากระเป๋าเงินเพื่อที่จะออกไปหาอะไรกิน ฉันหยิบมือถือขึ้นมาก็เห็นว่าข้อความแชทไลน์เยอะมากเลย ส่วนมากจะเป็นเพื่อนๆ ของฉันที่คุยเรื่องอะไรกันไม่รู้ แต่คิดว่าน่าจะเป็นเรื่องของฉันนั่นแหละ ฉันเดินลงมาที่ชั้นล่างกำลังจะออกไปหาอะไรกิน แต่พอเดินมาที่หน้าคอนโดยังไม่ทันจะได้เดินไปเอารถที่ลานจอดรถด้วยซ้ำพี่กาวก็โผล่มาจากไหนไม่รู้ ฉันคิดว่าเขาจะไม่ได้มาหาฉันแล้วนะเพราะเขาไม่ได้ทักมากวนฉันเลย “ไปกินข้าวกับพี่นะคะ” “ไม่ค่ะ” ฉันตอบปฏิเสธไปทันทีเพราะฉันไม่ได้อยากจะไปกินข้าวกับแฟนเก่า และบอกเขาไปว่าฉันนัดผู้ชายคนอื่นเอาไว้แล้ว เพราะอยากให้เขาเลิกมายุ่งกับฉันสักที “แจงมีนัดกับเป้เอาไว้แล้วค่ะว่าเราจะไปกินข้าวด้วยกัน” “พี่ก็จะไปด้วยไงคะ” “ไม่เข้าใจคำว่าไม่เอาเหรอคะพี่กาว แจงไม่ต้องการพี่และไม่อยากเอาพี่แล้ว ออกไปจากชีวิตแจงได้แล้วค่ะ” พอเห็นว่าพี่กาวพูดไม่รู้เรื่องฉันก็ขึ้นเสียงใส่เขาทันที เพราะฉันไม่ต้องการให้เขามาทำอะไรแบบนี้กับฉันมันทำให้ฉันอึดอัดและรำคาญมาก เมื่อก่อนฉันอาจจะต้องการเขานะ อยากให้เขามาสนใจฉันและอยากให้เขาอยู่กับฉันตลอดเวลา แต่นั่นมันก็ผ่านมาแล้วไงไอ้ความรู้สึกที่ทำร้ายตัวเองน่ะ ตอนนี้ฉันไม่มีเขาฉันก็สามารถอยู่ด้วยตัวเองได้แล้ว เขาไม่ได้มีผลอะไรกับใจฉันแล้วล่ะ “เลิกยุ่งกับแจงได้แล้วนะคะพี่กาว แจงทำขนาดนี้ยังไม่รู้อีกเหรอว่าเรื่องของเรามันจบไปแล้ว” “พี่ก็บอกแจงไปแล้วเหมือนกันว่าพี่ปล่อยแจงไปไม่ได้ พี่ไม่อยากให้ผู้ชายคนไหนมาแทนที่พี่ พี่หวง” “หวงเหรอคะ หวงในฐานะอะไรดีล่ะ เราไม่ได้เป็นอะไรกันแล้วนะคะพี่ลืมไปแล้วเหรอ?” “ก็หวงในฐานะแฟนเก่าไงคะ” และคนตรงหน้าก็ตอบกลับมาทันทีว่าที่เขาหวงฉันน่ะเขาหวงฉันในฐานะแฟนเก่า เหอะ มันมีแบบนี้ด้วยเหรอ ฉันไม่อยากจะคุยกับเขาแล้วก็เลยเลือกที่จะเดินหนีแต่เขาก็ไม่ยอมให้ฉันได้เดินหนีเขาไปไหน เขาเดินตามมาขวางฉันเอาไว้แล้วยืนจ้องหน้าฉันเหมือนจะบอกผ่านทางสายตาว่าเขาจะไม่ยอมปล่อยให้ฉันไปกินข้าวกับผู้ชายคนอื่นสองต่อสองโดยที่ไม่มีเขา “พี่บอกแล้วไงว่าพี่จะไปด้วย พี่หวงแจงนะพี่จะไม่ปล่อยให้แจงไปกินข้าวกับคนอื่นที่ไม่ใช่พี่” “มันจะมากเกินไปแล้วนะ พี่ไม่ใช่เจ้าชีวิตแจงนะคะเลิกทำแบบนี้สักทีมันน่าเบื่อน่ารำคาญ” “...” พอฉันตะโกนใส่หน้าเขาไปแบบนั้นเขาก็เงียบไปทันที คงจำได้สินะว่าเมื่อก่อนเขาเองก็เคยทำแบบนี้กับฉันเหมือนกัน เวลาที่เขาไม่พอใจอะไรในตัวฉันเขาก็มักจะขึ้นเสียงใส่ฉันหรือไม่ก็ตะคอกใส่หน้าฉันเป็นประจำ แต่พอเป็นผู้หญิงคนอื่นเขากลับใจดีกับพวกเธอ ทะนุถนอมพวกเธอซะเหลือเกิน แต่พอเป็นฉันที่เป็นแฟนของเขา เขากลับไม่ต้องการฉันซะอย่างนั้น คิดดูสิว่าเขาใจร้ายกับฉันมากแค่ไหนอ่ะ และการที่ฉันไม่ต้องการจะกลับไปเป็นของตายให้เขาเหมือนเดิมแล้วมันก็คงไม่ใช่ความผิดอะไรของฉันด้วย หลายคนอาจจะบอกว่าเลิกใจแข็งให้พี่กาวได้แล้วและกลับไปคบกับเขาได้แล้ว คนพวกนั้นไม่เคยเห็นด้านร้ายๆ ของพี่กาวตอนที่เขาทำกับฉันไง ทุกคนก็เห็นแค่ด้านดีของเขาเท่านั้น แต่ฉันนี่สิที่เห็นทุกด้านของเขาว่าเขามันเลวมากแค่ไหน “ขอร้องเถอะค่ะ อย่ายุ่งกับแจงอีก” “...” “ที่ผ่านมายังทำให้แจงเจ็บไม่พออีกเหรอ แค่นี้แจงก็เจ็บกับพี่มากแล้วนะคะพี่กาว” “พี่ขะ...” “ไม่ต้องบอกว่าขอโทษเพราะมันไม่ทันแล้วล่ะ พี่กาวทำให้แจงเจ็บมาเยอะ” “แต่ต่อไปมันจะไม่มีอีกแล้วนะคะ พี่สัญญาเลย” “มันไม่ทันแล้วค่ะ” พูดจบฉันก็เดินหนีออกมาเลย

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more