หนึ่งเดือนต่อมา ความสัมพันธ์ระหว่างไวโอเล็ตกับลัมบาน่าดูเหมือนจะเป็นไปได้ด้วยดี หญิงสาวก็ดูเหมือนจะไม่ได้คิดเรื่องเอาคืนแทนพ่อเลี้ยงบุญธรรมมากเท่าไหร่ และนั้นเป็นสิ่งที่ทำให้เอดีนเริ่มไม่พอใจ
"ไงไวโอเล็ต"
"คุณพ่อ" เธอตกใจอย่างมากเพราะเปิดประตูไปแล้วพบว่าเอดีนอยู่ในห้องก่อนแล้ว
"เดี๋ยวนี้เจอหน้าพ่อหน่อยตกใจแล้วเหรอ?"
"ไวน์แค่ไม่คิดว่าคุณพ่อจะมา เห็นบอกว่าช่วงนี้ไม่เจอกันน่าจะดีกว่า"
"พ่อก็คงไม่มาหากไม่คิดว่าช่วงนี้เธอกำลังลืมเรื่องที่ควรทำ"
"ไวน์ต้องใช้เวลา"
"มากแค่ไหน รอให้มันรักเธอหัวปักหัวปำหรือไง?"
"ให้เวลาไวน์หน่อยค่ะ"
"เดือนเดียว ช้ากว่าทุกงานนะไวโอเล็ต ฝีมือเธอตกหรือรักมันไปแล้วอีกคน"
"พ่อคะ ไวน์เพิ่งเลิกงาน ไวน์เหนื่อย"
"ออกไปกินข้าวกับมันมา เหนื่อยขนาดนั้นเลย?"
"เปล่าค่ะ"
"หวังว่าจะไม่หักหลังพ่อนะไวน์ อย่าลืมว่าที่ตัวเองมีวันนี้ได้เพราะใคร"
"ค่ะ ไวน์ไม่เคยลืม"
"ดีแล
