ทางด้านไวโอเล็ต ตั้งแต่ขึ้นรถมาเธอก็เงียบไม่พูดไม่จาเพราะไม่ชอบการกระทำของเอดีนในวันนี้เท่าไหร่ ลากเธอมาที่กาสิโนด้วยไม่พอยังบีบบังคับให้เธอทำในสิ่งที่ไม่อยากทำอีกต่างหาก
“ทำไม ห่วงมันขึ้นมาหรือไง”
“พ่อคะ ไวน์เหนื่อย ไม่อยากทะเลาะด้วย”
“เห็นหน้ามันวันนี้เป็นยังไงบ้าง ยังรักมันอยู่มั้ย?”
“นี่มันเป็นเรื่องส่วนตัวของไวน์ ความรู้สึกของไวน์ อะไรที่พ่ออยากให้ทำไวน์ก็ทำให้แล้ว พอใจแล้วก็เลิกบังคับสักที”
“ยังไม่พอ แกต้องทำให้มันเจ็บมากกว่านี้”
“พ่อคิดจะทำอะไร?”
“แกมีหน้าที่ทำตามที่ฉันสั่ง บุญคุณต้องทดแทนแค้นต้องชำระเข้าใจมั้ยไวโอเล็ต”
“แต่ไวน์เป็นคน มีความรู้สึกนึกคิด ทำไมต้องทำตามที่พ่อต้องการไปซะทุกเรื่องด้วย”
“ถ้าแกยังดื้อด้าน รับรองได้เลยว่ามันเจอนักฆ่ารายวันอีกแน่”
“พ่อคิดว่าทำอะไรเขาได้จริง ๆ เหรอ การที่เขามาอยู่จุดสูงสุดได้มันก็พิสูจน์แล้วหรือเปล่าว่าเขามีฝีมือ”
“มันอยู
