บทที่ 7 ตอนที่ 3

1559 Words

ร่างเล็กถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนจะตัดสินใจทิ้งตัวลงนอนบนที่นอนนุ่มนั้น กลิ่นอายของเขายังลอยวน ไม่อยากเชื่อเลยว่าหล่อนจะมาถึงจุดนี้ได้ จุดที่...ต้องมาร่วมชายคากับผู้ชายซึ่งยังไม่ได้ตกลงปลงใจจะคบหากันอย่างเป็นทางการด้วยซ้ำ อุณหภูมิต่ำลงทุกที ความเย็นยะเยือกบีบคั้นให้หล่อนดึงผ้าห่มมาคลุมเสียแทบจะเอาศีรษะมุดเข้าไปด้วย นี่ขนาดไม่ได้เปิดแอร์ หรืออาจจะเป็นเพราะมีฝนตกด้วย บ้านตั้งอยู่ท่ามกลางสวนธรรมชาติ มีต้นไม้เยอะด้วยก็เป็นได้ ดึกสงัด...ความเงียบงันปกคลุมโดยทั่วพิณพเยียนอนขดตัวอยู่ใต้ผ้าห่มหลับใหลไปกับรัตติกาลที่ขับกล่อมขวัญ แต่ลึกๆ ในนิทรานั้นกลับนำพาหล่อนไปสู่ดินแดนอันเวิ้งว้าง หญิงสาวมองเห็นตนเองกำลังวิ่ง วิ่ง...หนีอะไรสักอย่างที่หล่อนไม่รู้ แต่กลิ่นอายของอันตรายมันกำลังไล่กวดเข้ามา และหล่อนต้องหนี... ลมหายใจเหนื่อยหอบกระเส่า ฝีเท้าก็ย่ำเร่งไปตามกำลัง บางอย่างกำลังติดตามหล่อนมาไม่ลดละ ความรู้

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD