"พี่พล.." มะนาวหันมองอีกคนด้วยด้วยหัวใจที่เต้นสั่น แต่อีกคนกลับยิ้มกว้าง และเขาก็ใช้จังหวะนั้น กดริมฝีปากลงมาประทับที่แก้มของเธอ "หนวดพี่พลอ่ะ มันทิ่มแก้มนาวนะ" เธอว่าออกมาเสียงสั่น พลางเคลื่อนใบหน้าหลบเป็นพัลวัน เธอไม่เคยปล่อยให้ผู้ชายคนไหนสัมผัสในรูปแบบที่รวมพลกำลังทำ ซ้ำเขายังเป็นคนที่เธอชอบมาก มันก็ไม่แปลกเลย ที่เธอจะรู้สึกหวั่นไหวกับทุกๆการกระทำ "งั้นนาวก็หอมแก้มพี่กลับ หนวดพี่มันจะได้ไม่ทิ่มแก้มเธอไง" "ขี้โกง เห็นแก่ได้" "มันเป็นหน้าที่เมียไหม หน้าที่เมียไง เร็วๆหอมก่อน" เขาใช้น้ำเสียงออดอ้อน พลางแนบแก้มลงมาหา วงแขนแข็งแรง ยังคงกอดเธอ ไม่ได้มีทีท่าว่าจะคลายง่ายๆ กลิ่นหอมอ่อนๆในแบบฉบับของผู้ชายก็ยังคงรบกวนจิตใจ เธอไม่ไหว เธอแพ้พ่ายให้กับผู้ชายคนนี้แล้วจริงๆ "เร็วๆหอมพี่ก่อน ไม่งั้นพี่ไม่ยอมนะ จะไม่สัมผัสแค่แก้มขาวๆแล้วนะ โดนจูบขึ้นมา อย่าหาว่าพี่ไม่เตือน" คำพูดของเขาเปร