“ลิลลี่! รู้ไหมว่าหนูกำลังทำให้คุณแม่เสียใจ”
พลโทกวีตวาดลูกสาวเบาๆ เขาเองก็รู้สึกตกใจไม่น้อยที่ได้ยินเรื่องนี้จากปากของลูก
ลลินหันมามองบิดาครู่หนึ่ง ก่อนจะยักไหล่อย่างไม่ใส่ใจ แล้วเอ่ยพูดต่อราวกับเห็นเป็นเรื่องปกติที่สุด
“อย่าเสียใจไปเลยค่ะคุณแม่ แค่นี้ถือว่าเรื่องเล็ก ลิลลี่ไม่ได้ปาร์ตี้แค่ยาไอซ์ ยาอีเท่านั้นนะคะ ปาร์ตี้เฮโรอีน ลิลลี่ก็เคยจัดมาแล้ว”
คราวนี้คุณหญิงลินดาเบิกตาโตเท่าไข่ห่าน อ้าปากหวอ ทิ้งกายพิงเบาะรถอย่างหมดแรง ไม่เชื่อว่านางฟ้าองค์น้อยๆ ของบ้านที่นางทะนุถนอมเลี้ยงดูอย่างดี ยุงไม่ให้ไต่ ไรไม่ให้ตอม พอโตขึ้นจะกลายเป็นนางฟ้าจำแลงไปเช่นนี้ ส่วนท่านนายพลก็มีอาการไม่ต่างจากภรรยา นึกไม่ถึงว่าลูกสาวจะกล้าเล่นของหนักอย่างเฮโรอีน
พลโทกวีจับแขนลูกสาวยึดไว้แน่น แล้วเค้นเอาคำตอบจากคนที่นิ่วหน้าเพราะความเจ็บ อันเกิดจากแรงบีบตรงต้นแขนของเธอ
“ลิลลี่! ลูกเล่นยานรกพวกนี้มานานแค่ไหน
