นายหัวราเมศวร์ไม่ได้มองอาหารสีสันน่าทานที่ป้าพิศได้เอ่ยถึง ดวงตาคมกริบได้จับจ้องมองที่ถ้วยข้าวต้มชามใหญ่ ก่อนจะเลิกคิ้วเอ่ยถามผู้ที่เป็นคนปรุงมันขึ้นมาด้วยความแปลกใจ
“ป้าพิศทำข้าวต้มมาให้ผมทานหรือครับ”
แม่ครัวมือทองอย่างป้าพิศมองข้าวต้มในชาม สลับกับใบหน้าของนายหัวหนุ่ม ก่อนจะเอ่ยตอบไม่เต็มเสียงนัก
“คือ...ป้าทำมาให้ผู้หญิงคนนั้นนะคะ เธอถูกไอ้เจตตบเอาแล้วยังถูกคนงานตบซ้ำเอง ป้าเห็นปากบวมแดงช้ำไปหมด เลยเกรงว่าเธอจะกินอาหารแข็งๆ รสจัดไม่ได้ก็เลยทำข้าวต้มกุ้งสับมาให้เธอทานนะคะ”
ขณะเอ่ยบอก ป้าพิศก็หลบตาผู้ที่เป็นนาย พยายามกักเก็บความรู้สึกห่วงใยเชลยสาวไว้ข้างในลึกๆ ไม่ให้นายหัวได้เห็น เพราะเกรงว่านายหัวราเมศวร์จะไม่พอใจที่นางได้ใจอ่อน สงสารคนที่ฆ่านายหัวเล็ก แต่นางไม่รู้เลยว่านายหัวรา
เมศวร์รับรู้ถึงความห่วงใย ที่นางมีต่อพิมพ์นาราตั้งแต่ได้เห็นข้าวต้มถ้วยนี้แล้ว
“อืม...ป้าพิศทำอาหารอ่
