He's a f*****g Good Kisser Book 2

"Mommy!!!"sigaw ng anak ko na si Zey. Sinalubong niya ako sa pag pasok ko sa bahay. "What? Whats problem?"tanong ko at lumuhod ako para mag pantay kami. "Zein is bullying me again!"sumbong niya sakin at bigla akong niyakap. Nakita ko naman mula sa likod ni Zey ang isa ko pang anak na si Zein na naka pokerface. . . "Dont believe her Mommy. Hindi ko siya binubully. Im just telling the truth. You know, nag lalaro na naman siya ng mga stuffs that not capable for her."sabi naman ni Zein. Lumayo ako sa pag kakayakap kay Zey at pareho ko silang hinarap. "Zey.. I told you not to played those boy's stuffs right?"sabi ko. Nag nod naman siya habang pinapahid yung luha niya. . . Haayyysss. Actually, lately kasi...when Zey and Zein turned 4 years old, parang napapansin ko na nakaka hiligan ni Zey na mag laro ng mga pang lalaking laruan ehh even babae siya. "Okay. Good! Now, finish your food first before take a bath na."sabi ko kay Zey. "Yes Mommy."sabi niya at hinug ako bago umalis. Haayysss. Kahit 4 years old na sila, masasabi ko na sobrang bilis nilang matutunan ang mga bagay bagay. Thankfull ako kasi..lumalaki sila ng matatalino, mapag mahal sa isat isa, at responsable. . . BTW.. Im Heillie Sandoval. Its been 4 years. May dalawa na kong kambal na anak, isang babae at isang lalaki. Sina Kashlheia Zey (pronounce as Cashleya) at si Zein Kevvie. Tatalikod na din sana si Zein pero... "Hep hep. San ka pupunta? May pag uusapan pa tayo diba?"sabi ko sa kanya. Mukhang alam naman niya yung tinutukoy ko kaya yumuko lang siya. "Zein... Nag sumbong na naman sakin yung neighbor natin. You hit her cat again."sabi ko. "Mommy, her cat is irritating me. And you know.... That I hate cats...diba?"angal din niya sakin. YES...He really hates cat. "Zein, animals also have feelings. I told you that countless times. Diba? Nasasaktan din sila kaya wag mo na ulit gagawin yun huh?"sabi ko. Nag nod naman siya sa sinabi ko. I just tapped his head. "Okay. Kumain kana rin don."sabi ko. Kiniss naman niya ako sa cheeck bago siya tumalikod. Pupunta na sana siya sa may dining area ng biglang.... . . "Hi babies!!!"sigaw ng isang lalaki sa likod ko ng biglang bumukas yung pinto. Napa tayo naman ako hanggang sa makita ko na naman sina Zey at Zein na nag tatakbuhan palapit sa bagong dating. "DADA!!"-sigaw nila pareho. Agad na tumalon si Zey kay Charles para mag pa buhat. "Hi Dada. Where have you been?"malambing na tanong ni Zey. Napapa iling na lang ako habang naka ngiti. "In work Baby one."naka ngiting sagot ni Charles. "Did you buy the toy I want?"tanong pa ni Zey. "Ofcourse Baby. Kaw pa ba?"sabi nito. "Yey!!"tuwang tuwa na sabi pa ni Zey. . . Ibinaba naman ni Charles si Zey para pag tuunan naman ng pansin si Zein na naka tingala lang sa kanya. "Ohh?? How's my baby Two?"tanong naman ni Charles kay Zein habang tinatap ang ulo nito. "Im good Dada. Later na lang tayo usap huh, need ko pa kumain ehh. Yung pasalubong ko huh."sabi ni Zein. "Huh?? Nag pa buy ka din ng pasalubong?? Awwsss, gaya gaya. -_-." naka busangot na sabi ni Zey kay Zein habang nag lalakad ito pabalik sa kusina at sumunod naman si Zein. . . Haayysss. For sure mag aaway na naman yung dalawang yun. Hahaha. Si Zey at si Zein kasi.. Super close nila, kahit lagi silang nag aaway pang bata ehh mahal naman nila ang isa't isa. Malambing si Zey. Kikay. Matalino. Iyakin. At minsan pala away din. Si Zein naman.. Siya yung tipong CNCSS (Cute na Cute sa sarili) hahahaha. Well cute naman talaga siya. Tahimik lang. Mabait. Masungit. Mapang asar sa kapatid niya. . . Maya maya pa... "Hi Baby three."pag tawag naman sakin ni Charles. I just give him a deadly glare. Ayaw na ayaw ko kasing tinatawag niya ako ng baby three ehh, masyadong pauso. -_- "Tssskk. Aawayin mo na naman ako? Dimo man lang ba namiss ang Baby Four mo?"tanong niya habang naka pout. Bigla ko naman siyang binatukan ng mahina. "Shut up."sabi ko at tumalikod na sa kanya. Actually, mag a-apat na taon na rin kaming nandito sa States with Charles. Well, hindi kami nag sasama sa iisang bubong huh. Madalas lang talaga na bumibisita siya dito sa apartment ko kaya close siya sa mga anak ko. "Kumain ka na ba?"tanong ko. Inaya ko siyang umupo sa may sala. "Oo. Nag punta ako sa restaurant nina Georgina."sabi niya. Si Georgina yung fiance niya well leave in na ata sila ngayon. "Wow.. Sweet naman."pag bibiro ko sa kanya at napansin kong namula siya. Napatawa naman ako lalo dun. "Haayysss. Stop laughing. Nga pala, nag bukas ka na ba ng email mo?"tanong niya. "Hindi."tipid na sagot ko. Wala na din akong time sa mga social medias ehh, focus kasi ako sa work ko dito sa U.S.A bilang Manager sa isang fast food. "Naka tanggap ako ng email...kahapon ata o nung isang araw. Ikakasal na daw si Nia ehh. At kinukuha ka niya as her maid of honor."sabi niya. Huh?? Ikakasal na pala yung loka lokang yun. "So, uuwi ka ng Pilipinas?"pag dudugsong na tanong niya. Ngumiti naman ako. "Haaayys, siguro nga I really need to go back in Philippines. Kagabi kasi tumawag din si Haide sakin at kailangan ko ding umuwi kasi graduation na daw niya ehhh."sabi ko pa. Isang maikling katahimikan naman yung nangibabaw sa pagitan naming dalawa, pero siya din ang unang bumasag non. . . "Sure kaba?? There's a possibility na...baka makita mo si -----" "Hahaha. Ano ka ba??"sabi ko at tumayo ako at tumalikod sa kanya. "Do you think, affected parin ako? Charles, its been 4 years... At alam ko, na wala na kong aasahan at babalikan pa sa Pilipinas. Kung hindi nga lang kailangan ehhh, hindi naman talaga ako uuwi. At isa pa, matagal na panahon na yun. Iba na ang buhay niya at iba narin ang buhay ko. Kaya quitz na kami."sabi ko at pumasok sa kwarto ko. Alam ko naman na sumunod siya. "Pano ang mga bata? Anak din niya sina Zey at Zein."sabi pa niya at narinig ko yung pag sara niya sa pinto. Hinarap ko siya. "Ako ang kinikilalang Ina at Ama ng mga anak ko. Hindi ako nag kulang sa kanila. At.... At sige, sabihin na natin...Siya parin yung ama nina Zey at Zein. Charles, alam ko at alam mo...na hindi ko sila pinag dadamot." "Para sabihin sa kanila na wala na ang Ama nila? Yun ba ang hindi pinag dadamot Heillie?"sabi pa ni Charles. "Bakit??!! Huh?? Asan ba siya?? Diba wala siya?? Anong gusto mong sabihin ko sa mga bata?? Na buhay pa siya?? Para san pa?? Ehh hindi naman niya alam na may anak kami! Na may MGA anak kami. Apat na taon Charles!!! Oo, nahirapan akong palakihin ang mga anak ko.. Pero umangal ba ko?? Hindi!! Dahil kaya ko! Kakayanin ko! At makakaya ko ng wala siya!! . . Alam mo.. Tama na tong usapan na toh."sabi ko at lumabas na ko para puntahan ang mga bata sa kusina.