บทที่ 20
ร่างสาวแอ่นกายขึ้นสูง ความสุขเสียวมากมายโจมตีเข้าสู่อุ้งเชิงกรานอย่างรุนแรง น้ำหวานมากมายทะลักไหลออกมาไม่ยอมหยุด แต่หยาดสวาทพวกนี้ไม่มีสิทธิ์ที่จะไหลลงไปเปื้อนผ้าปูที่นอนแม้แต่หยดเดียว เพราะมีริมฝีปากและลิ้นสากของคีแรนคอยรองรับอยู่ เขาดูดเลียกลืนกินหยาดน้ำหวานของหล่อนจนแห้งเหือด ก่อนจะดึงนิ้วยาวออกมาจากร่องลึก และดูดอมนิ้วสีแทนนั้นต่อหน้าต่อตาของหล่อนด้วยความหื่นกระหาย หล่อนร้อนฉ่าขึ้นมาทั้งตัวอีกครั้ง
“คุณ...คีแรน...”
ทำไมหล่อนถึงมีความสุขขนาดนี้นะ สิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อกี้มันคืออะไรกัน เพียงแค่ลิ้นสากกับนิ้วมือของคีแรนทำให้หล่อนขึ้นสวรรค์ชั้นฟ้าแบบนั้นได้ยังไง
คีแรนจับจ้องมองร่างอวบอัดที่นอนกางขาแผ่หลาอย่างหมดเรี่ยวหมดแรงของพราวเนตรด้วยความหื่นกระหาย และสิ้นสุดความอดทน
“ถึงเวลาเสียทีนะ...อืมมมม...”
เขาคำรามออกมาอย่างร้อนแรง และคว้าหมอนใบใหญ่มาสอดรองใต้บั้นท้ายอวบ เนินสาวเปี
