มีนาส่ายหน้า “คงไม่ล่ะ ถึงจะจ่ายแพงหน่อยแต่อยู่คนเดียวก็สบายใจดี”
“ที่พูดแบบนี้มีนคงไม่คิดถึงเซบาสเตียนแล้วใช่มั้ย?”
คนถูกถามมีอาการสะอึก มีนาไม่อยากจะบอกว่าการได้พบกับเซบาสเตียนที่ทำงานใหม่เมื่อวานเหมือนยิ่งเป็นการตอกย้ำให้เธอเจ็บช้ำมากขึ้น หากแต่หญิงสาวก็เลี่ยงที่จะพูดถึงเขา
“มีนคิดว่าจะเริ่มต้นตัวเองใหม่ อย่างน้อยมีนก็ได้พบอะไรใหม่ ๆ ในชีวิตแล้ว”
“งานเลขานั่นใช่มั้ย เป็นไง...เจ้านายของมีนเป็นยังไงบ้าง?”
คำถามนั้นยิ่งทำให้มีนาสะอึกแรง ทว่ากลับไม่เป็นที่จับสังเกตของเพื่อนสนิทว่ามันมีสิ่งผิดปกติแฝงอยู่ในท่าทีที่แสดงออก มีนาหยุดคิด ใบหน้าคร้ามเข้มของ ใครคนนั้น ล่องลอยอยู่ตรงหน้า
แม็กเซ็น มิลเลอร์ ผู้ชายหยิ่งผยองและเย็นชายิ่งกว่าน้ำแข็ง
“เขาก็ดี” มีนาตอบพลางจิ้มสเต็กเข้าปาก
“แค่นั้นเองเหรอ มีนไม่เห็นจะเล่าอะไรให้ปูฟังเลยนะตั้งแต่ไปทำงานที่นั่น ทำอย่างกับว่าไม่มีอะไรน่าตื่นเต้น”
เธอ
