เขาครางกับตัวเอง ทว่าเสียงนั้นไม่ได้บ่งบอกความพึงใจเหมือนครั้งแรก ม่านนัยน์ตาสีมรกตขยายกว้าง ความเปล่าเปลือยที่แนบชิดระหว่างกันโดยปราศจากสิ่งใดขวางกั้นทำให้เขารู้สึกตระหนกเมื่อรู้สึกถึงบางอย่างที่บอบบางยิ่งกำลังฉีกขาดตอนเขาแทรกผ่านเข้าไป “มีน่า...นี่คุณ” แม็กเซ็นเสียงแตกพร่า เขามองหน้าหญิงสาวที่คิ้วโก่งเหนือดวงตาคู่สวยขมวดเข้าหากันมุ่น เรียวปากอิ่มบิดเบี้ยว ความเจ็บปวดของหญิงสาวสำแดงออกมาในทันทีที่เขาเริ่มเหยียดขยายในตัวเธอ มีนายังบริสุทธิ์! เขาเกือบจะถอดถอนตัวเองออกจากหลืบร่องระหว่างกลีบดอกไม้ที่ บีบรัดหากแขนเรียวไม่กระหวัดเกี่ยวไปบนแผ่นหลังกล้างเสียก่อน “แม็กเซ็น...ช่วยด้วยค่ะ...ฉันเจ็บ” เธอครางออกมาอย่างน่าสงสาร ชายหนุ่มรู้สึกสับสนใจทว่าเขาก็โจนจ้วงเข้าไปไกลเกินกว่าจะถอนกลับได้ทัน ใจหนึ่งเขารู้สึกถึงความผิดหวัง นี่เขาทำอะไรลงไป ความปรารถนาและหลงลืมตัวพาเขามาไกลเกินจะหันหลังกลับ เ