เนตรตรียาเคาะประตูห้องที่ภูชิตแชร์โลเกชันอยู่พักเดียว ภูชิตก็เดินออกมาเปิดประตูให้ เขาสวมเสื้อคลุมอาบน้ำผมเผ้ายุ่งเหยิงจนรู้สึกผิดนิดๆ ที่มารบกวนเวลานอนของเขา ในห้องมืดสนิทเพราะรูดม่านปิดบังแสงทั้งหมด
คอนโดมิเนียมของเขาเป็นแบบห้องนอนเดี่ยวใกล้แซตเทิลไลต์ผับในระยะที่เดินไม่กี่ก้าวถึง หล่อนเดาว่าเขาคงซื้อไว้นอนเท่านั้น เพราะห้องเดี่ยวห้องนี้ดูไม่สมฐานะเขาเลย
“เข้ามาได้เลยจ้ะ รกหน่อยแต่ปลอดภัย ยกเว้นน้องตรีจะปล้ำพี่”
เนตรตรียาตีหน้ายักษ์ใส่เขาแล้วเดินตัวปลิวนำเข้าไป ในกระเป๋ามีทั้งมีดพก ทั้งสเปรย์พริกไทยและเครื่องช็อตไฟฟ้า ถ้าไม่อยากถูกเครื่องช็อตไฟฟ้าจี้ที่น้องชายสุดรักจนเป็นหมัน ลองลวนลามหล่อนสิรักแค่ไหนก็ไม่ปรานีหรอก เพราะความแค้นมันมีมากกว่า
“พี่ภูอย่าหลับนะคะ คุยก่อน”
รีบร้องเรียกคนที่นั่งโซฟาตรงข้ามหล่อนแล้วตาปรือเหมือนจะหลับ แม้เขาจะเปิดไฟสว่างจ้าแล้วก็ตามที
“พี่ง่วงนิดหน่อย ขอโ
