“เดี๋ยวนี้เลยทูนหัว ผมจะรักคุณเดี๋ยวนี้”
ราล์ฟกระซิบบอกเสียงสั่น หายใจหอบรัวเร็วแทบทะลุออกมานอกกาย เขาจับร่างบอบบางให้นั่งลงบนโซฟาแทนหน้าตักตัวเอง ก่อนจะนั่งคุกเข่าให้กายร้อนรุ่มอยู่ในระดับพอเหมาะพอเจาะ แล้วสอดประสานพุ่งหลาวเข้าไปแค่เพียงครั้งเดียว ก็สามารถเติมเต็มเข้าไปในเนินเนื้อนุ่มหวานฉ่ำจนมิดด้าม จากนั้นก็เริ่มขยับโจนจ้วงโยกคลึงตามท่วงทำนองรักอันแสนเร่าร้อนดุดัน มธุรินจับยึดต้นแขนสีแทนของสามีไว้มัน ขณะยกสะโพกตอบรับจังหวะรักที่สามีได้กดกระแทกลงมา
ทุกครั้งที่กายร้อนผ่าวได้จมดิ่งกดลงมาในดินแดนแห่งรัก มันสามารถเรียกเสียงร้องครวญครางได้จากหนุ่มสาวทั้งสอง และแม้รู้ว่าการโรมรักมอบไพเสน่หาให้แก่กันในห้องทำงาน เป็นสิ่งที่ไม่สมควรอย่างยิ่ง แต่ทั้งสองคนก็รู้สึกว่ารสชาติแห่งความรักในครั้งนี้ มันซาบซ่านอิ่มเอิบใจและชวนตื่นเต้นยิ่งนัก
“ต้นหยก เร็วๆ ครั้งสุดท้ายแล้ว”
ราล์ฟครางบอกเสียงกระเส่า
