ราล์ฟหัวเราะร่วน ตอนที่ถูกภรรยาขู่เสียงเข้ม เขาดึงร่างหอมละมุนมาแนบชิดกายให้มากยิ่งขึ้น ก่อนจะกระซิบตอบเสียงแหบพร่าข้างใบหูเล็ก
“ผมไม่ทำแบบนั้นหรอกทูนหัว ผมยอมอดเปรี้ยวไว้กินหวาน เอาไว้เราอยู่กันสองต่อสองเมื่อไร ผมจัดเต็มทันทีครับ”
คราวนี้มธุรินร้อนผ่าวไปทั้งตัว เรือนร่างสั่นสะท้านขึ้นมาทันที เมื่อดวงตาคมกริบทอดมองอย่างโลมเลียเผยให้เห็นไฟสวาทซึ่งกำลังลุกโชนอยู่ข้างในดวงตาทั้งคู่
“พอแล้วค่ะ เลิกพูดถึงเรื่องนี้แล้ว”
มธุรินห้ามเสียงเข้ม ยิ่งพูดยิ่งเข้าเนื้อ และที่สำคัญเรือนร่างของเธอก็ตื่นเพริดไปกับสายตาที่ทอดมองอย่างเชิญชวนของผู้ที่เป็นสามี จนนึกก่นด่าตนเองที่กลายเป็นคนลุ่มหลง ในบ่วงเสน่หาของเจ้าพ่อแห่งเดริโก้ร์กรุ๊ปไปเสียแล้ว
“คุณราล์ฟ ยังไม่ตอบต้นหยกเลยนะคะว่าจะพาต้นหยกไปดูอะไร”
ผู้เป็นภรรยาได้ย้ำถามอีกครั้ง พลางทรุดตัวลงนั่งบนเก้าอี้ตัวยาว ซึ่งวางไว้หน้าร้านขายของที่ระลึก ให้นัก
