“อย่าเลยค่ะคุณราล์ฟ ไหนๆ ก็มาถึงแล้ว อย่าให้เสียเที่ยวเลยค่ะ เดี๋ยวเราเข้าไปดูข้างในกันเถอะ ท่าทางจะเป็นสถานที่ท่องเที่ยวสุดฮิตของนักท่องเที่ยวไม่แพ้น้ำพุเทรวีแน่เลยค่ะ”
มธุรินพยายามปรับน้ำเสียงและสีหน้าให้เป็นปกติ จากนั้นก็ก้าวลงจากรถสปอร์ตโดยมีมือใหญ่ของสามีช่วยประคองอีกแรง
“แน่ใจนะครับว่าไม่อยากกลับไปพักผ่อนที่บ้าน”
ราล์ฟย้ำถามอีกครั้ง เริ่มเป็นห่วงภรรยามากกว่าเดิม เพราะสีหน้าของมธุรินยังคงซีดเผือด แถมริ้วรอยแห่งความอ่อนล้ายังคงระบายอยู่ทั่วใบหน้างาม
“แน่ใจที่สุดค่ะ เพราะหากยกเลิกการมาเที่ยวแล้วกลับไปพักที่บ้าน คุณราล์ฟก็คงไม่ปล่อยให้ต้นหยกได้นอนสบายๆ หรอก จริงไหมคะ”
มธุรินมองค้อนวงใหญ่ พร้อมกับกระแทกเสียงเอ่ยดักคอสามีอย่างรู้เท่าทัน เรียกเสียงหัวเราะร่วนได้จากคนที่กำลังตวัดแขนโอบร่างเล็กไปสวมกอดไว้แนบแน่น
ราล์ฟหัวเราะร่วนกับคำพูดของภรรยาแสนสวย เขากวาดสายตามองรอบๆ บริเวณลานจ
