ยังห้องอาหารตามที่เจ้าของรีสอร์ตชี้มือบอก พร้อมส่งสายตาหมายมาดมาแต่ไกล พอสบสายตาตอบด้วยแล้วก็ให้รู้สึกตงิดในใจแปลก ๆ
อาร์เธอร์หายไปห้าวันก็กลับมาอีกครั้งในวันนี้ จนเขาเดินมาถึงโต๊ะที่เธอนั่งกินอาหารอยู่ก็ค่อยวางช้อนส้อมลง ถามพร้อมพยักพเยิดหน้าไปยังกระเป๋าของเขา
“หอบอะไรมาเยอะแยะ”
อาร์เธอร์เลื่อนเก้าอี้นั่งลงแล้วเอ่ยขึ้น “หลักฐานจับผิดคนโกหกเรื่องท้อ...”
อันนาใจหายแวบ เมื่อเห็นปัณณวัฒน์กำลังเดินมาทางนี้พอดี ด้วยความตกใจกลัวว่าเขาจะหลุดพูดเรื่องท้องออกมาเสียงดังให้ใคร ๆ ได้ยิน เลยจิ้มสาลี่ที่หั่นเป็นชิ้นพอดีคำลุกขึ้นไปยัดใส่ปากของเขาเสีย
ใบสนผละจากคนงานในรีสอร์ตที่เข้าไปรายงานอะไรให้ฟังตรงมาทางนี้พอดี ค่อยตามมาร่วมวงสมทบ บอกพร้อมยิ้มเริงร่าขึ้นว่า
“หมออาร์ธบอกว่ามาหาแอน ฉันได้ยินก็เลยงงเลย”
“หมอนี่มีปัญหาเรื่องการออกเสียง ไม่ยอมเรียกอันแบบคนอื่น”
“เลยเรียกว่าแอน เหมือนชื่อที่รู้กั
