อันนามองคนที่ชิลอยู่กับบรรยากาศหน้าห้องพัก ไม่ยอมเอ่ยเรื่องที่เกริ่นไว้เมื่อตอนก่อนหน้านี้เสียที ก็ให้ร้อนใจ กระวนกระวายไม่น้อย กระแอมก็แล้ว อาร์เธอร์ก็ยังทำเฉย
พอเขาหันมา เธอก็ตั้งท่ารับแทบไม่ทัน จ้องเขม็ง รอให้เขาพูดเรื่องที่ว่านั่น แต่กลับได้ยินเสียงทุ้มเอ่ยขึ้นว่า
“ขอเข้าห้องน้ำหน่อยได้ไหม”
อันนาส่งเสียงจุ๊เบา ๆ ในปากด้วยความขัดใจ หันไปผลักประตูห้อง พร้อมบุ้ยปากบอก
“นู่นเลย”
อาร์เธอร์พยักหน้าตอบรับแล้วเดินไปยังด้านในพร้อมกวาดสายตามองข้าวของในห้องพักไปพลาง
มีแต่เสื้อผ้าข้าวของของอันนาแทบทั้งสิ้น ไปถึงในห้องน้ำพบเพียงข้าวของเครื่องใช้สำหรับคนคนเดียว ไม่มีของใช้สำหรับผู้ชายเลยสักชิ้นเดียว ไม่มีอะไรที่บ่งบอกว่ามีชายอื่นร่วมใช้ห้องนี้ด้วย
อาร์เธอร์ถอนหายใจ รู้สึกโล่งอกอยู่ไม่น้อย แล้วเปิดน้ำสุดแรง มองไปในถังขยะ ไม่พบสิ่งแปลกปลอมที่แสดงว่าเป็นของผู้ชายก็ค่อยคลายอกโล่งใจขึ้นอีกหลาย
