ตอนกลางดึกในคืนเดือนดับตามที่นัดหมายกับเยี่ยหยวนซีเอาไว้ หลี่ลี่อิงแต่งกายในชุดบุรุษออกไปฝึกฝนการใช้มีดสั้นของนางรอให้เขามาถึง โดยในครั้งนี้นางใช้ผ้าคลุมใบหน้าของตนเอาไว้ให้เห็นเพียงดวงตาเพื่อปิดบังใบหน้าของตน
เยี่ยหยวนซีที่รอโอกาสนี้มานานหลายวัน เขาแอบซุ่มดูตั้งแต่บุรุษนิรนามผู้นี้มาถึง แล้วดูฝีมือการรำมีดสั้นผ่านแสงไฟของคบเพลิงไม้ไผ่ที่ปักเรียงอยู่ในสวน ก่อนจะเดินออกไปแสดงตัวเมื่ออีกฝ่ายแสดงฝีมือไปหลายกระบวนท่าแล้ว
“อู๋หมิง เจ้าจะไม่บอกชื่อแซ่แก่ข้าเลยหรือ” เสียงของเยี่ยหยวนซีดังขึ้นมาจากด้านหลัง ทำให้หลี่ลี่อิงหันไปหาเขาแล้วยืดตัวให้ดูผึ่งผาย
“ข้าไม่ต้องการเปิดเผยชื่อแซ่”
“เหตุใดเจ้าถึงได้ปิดหน้าปิดตามาพบข้าเช่นนี้” เยี่ยหยวนซีถามอย่างไม่ค่อยวางใจนัก หากจะทำการใหญ่ด้วยกันก็ต้องการผู้ที่จริงใจและเปิดเผย
“ข้าก็แค่ไม่อยากให้ผู้ใดเห็นใบหน้าของข้าก็เท่านั้น” น้ำเสียงที่พูดออกมาผ่านผ้าที
