สองวันแล้วที่เยี่ยหยวนซีพยายามที่จะจับตาดูว่าหนุ่มลึกลับผู้นั้นจะปรากฏตัวออกมาอีกเมื่อใดและให้เฉินอี้ช่วยตามหาคนในสำนัก แต่จนกระทั่งถึงตอนนี้ก็ไม่พบว่าจะมีผู้ใดในสำนักคุ้มกันแห่งนี้หรือแม้กระทั่งบ่าวรับใช้ที่มีลักษณะใกล้เคียงกับบุรุษน้อยผู้นั้นเลย การฝึกในวันนี้เฉินอี้หาคนที่เป็นยอดฝีมือในสำนักมาประลองฝีมือกับเยี่ยหยวนซี ซึ่งก็แน่นอนว่าฝีมือของบุรุษหนุ่มนั้นย่อมไม่มีผู้ใดเทียบ การต่อสู้ด้วยมือเปล่าของเขาก็หาตัวจับได้ยากพอๆ กับเพลงดาบที่เขาถนัด หลี่ลี่อิงได้แต่แอบมองเขาจากที่ไกลๆ นางเจ็บปวดเหลือเกินกับการที่เขานั้นดูจะรักใคร่เอ็นดูหานหลิงหลิงมากกว่าตน “คุณหนู วันนี้ก็แอบดูคุณชายเยี่ยอยู่ห่างๆ อีกแล้วนะเจ้าคะ เหตุใดไม่ยกน้ำชาไปให้ หาเรื่องพูดคุยด้วยอย่างเช่นแต่ก่อน” เสี่ยวชิงเอ่ยถาม นางเห็นหลี่ลี่อิงดูโศกเศร้ามาเช่นนี้นับตั้งแต่วันที่เจอเยี่ยหยวนซีครั้งก่อน “จะให้ข้าชวนคุยอะไรเล่า จะให้แ